Νέα επιστημονική μελέτη ενισχύει τη θεωρία ότι τα βοοειδή έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη μεταφορά των γιγαντιαίων λίθων.
Το Στόουνχεντζ παραμένει εδώ και αιώνες ένα από τα πιο αινιγματικά μνημεία του κόσμου. Η κατασκευή του, πριν από περίπου 5.000 χρόνια, εξακολουθεί να γεννά ερωτήματα όχι μόνο για τον σκοπό του αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο μετακινήθηκαν οι τεράστιοι λίθοι του, κάποιοι εκ των οποίων προέρχονται από την Ουαλία και τη Σκωτία.
Αν και στο παρελθόν είχε διατυπωθεί η υπόθεση ότι παγετώνες μετέφεραν τους λεγόμενους «γαλάζιους λίθους», σύγχρονες έρευνες αποδεικνύουν ότι η μεταφορά τους έγινε από ανθρώπους. Το ερώτημα όμως παρέμενε: με ποιον τρόπο;
Πρόσφατες αναλύσεις ισοτόπων αποκάλυψαν ότι το ζώο είχε γεννηθεί στην Ουαλία, δηλαδή στην ίδια περιοχή από όπου προήλθαν και αρκετοί από τους λίθους. Αυτό ενισχύει την υπόθεση ότι τα βοοειδή χρησιμοποιήθηκαν ως «ζωντανές μηχανές» για τη μεταφορά των ογκολίθων.
Οι επιστήμονες του Cardiff University, του UCL και του Βρετανικού Γεωλογικού Ινστιτούτου προχώρησαν σε λεπτομερή μελέτη ενός δοντιού της αγελάδας, εξετάζοντας ισότοπα άνθρακα, οξυγόνου, στροντίου και μολύβδου. Τα στοιχεία έδειξαν ότι το ζώο ταξίδεψε εκατοντάδες χιλιόμετρα πριν καταλήξει στο Στόουνχεντζ.
«Ένα μόνο δόντι μας έδωσε μια απίστευτη ιστορία. Αποκαλύψαμε λεπτομέρειες για τη ζωή ενός ζώου πριν από πέντε χιλιάδες χρόνια, που πιθανότατα βοήθησε σε ένα από τα πιο εμβληματικά έργα της προϊστορίας», σχολιάζουν οι ερευνητές.