Δεν είναι μόνο ότι μετά τα Τέμπη, το πολιτικό παιχνίδι έχει για τα καλά ανοίξει και δεν υπάρχουν βεβαιότητες. Είναι και ότι, όπως τουλάχιστον «διαβάζουν» τα πράγματα στον ΣΥΡΙΖΑ, αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης απολέσει στα μάτια των ψηφοφόρων την ιδιότητα της «σταθερότητας» και της «κυβερνησιμότητας», τότε μπορεί ταυτόχρονα να χάσει και το όποιο στρατηγικό πλεονέκτημα θα μπορούσε να έχει ενόψει της κάλπης της 21ης Μαΐου.
Γράφει ο Γιώργος Μελιγγώνης
Μπούμερανγκ
Σε απλά ελληνικά, με τις πρώτες του κινήσεις στη σκακιέρα της απλής αναλογικής, ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να αντιστρέψει την συζήτηση που είχε να αντιμετωπίσει τα πρώτα τρία χρόνια μετά την ήττα του στις εκλογές, που συγκεφαλαιωνόταν στο ερώτημα «με ποιους θα συνεργαστείτε». Ενώ, δηλαδή, σίγουρα ως την αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών και οπωσδήποτε έως τα Τέμπη, δεν φαινόταν και πολύ ρεαλιστικό σενάριο ένας «πολύχρωμος» συνασπισμός ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΜέΡΑ25, πλέον η προοπτική να πάρει αυτοδυναμία ο Κυριάκος Μητσοτάκης μοιάζει να συγκεντρώνει… ακόμη λιγότερες πιθανότητες.
Όπως, επίσης, εξαιρετικά ισχνές είναι και οι πιθανότητες να κυβερνήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ, στο μέτρο βεβαίως που ο Νίκος Ανδρουλάκης δε θα θελήσει να συνεργαστεί με εκείνον που ο ίδιος χαρακτηρίζει ως «ωτακουστή» του και να προβεί σε πολιτικό χαρακίρι.
Κατά συνέπεια, η επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφής: «Πρωτιά Μητσοτάκη δεν σημαίνει μόνο δεύτερες, αλλά και τρίτες εκλογές», είναι η προειδοποίηση της
Κουμουνδούρου, που τούτες τις μέρες «ζυγίζει» πώς μπορεί να κλιμακώσει την συγκεκριμένη ρητορική, χωρίς ταυτοχρόνως να φαίνεται ότι παραδέχεται πως είναι ορατή η πρωτιά της Ν.Δ.