Ο ΣΥΡΙΖΑ ως τις Εκλογές της 21ης Μαΐου, για όλους τους λόγους του κόσμου, ούτε μπορεί ούτε θέλει να συζητήσει οτιδήποτε πλην της πρωτιάς και του σχηματισμού «προοδευτικής κυβέρνησης».
Όμως, σε επίπεδο σεναριολογίας, η συζήτηση που δειλά-δειλά ανοίγει για το ενδεχόμενο να «θυσιάσει» η Νέα Δημοκρατία τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να δοθεί πολιτική λύση και να αρθεί τυχόν αδιέξοδο, δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο.
Η συγκεκριμένη συζήτηση έχει πυροδοτηθεί, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η στήλη, σε πολιτικά, δημοσιογραφικά, αλλά και κάποια επιχειρηματικά γραφεία, που… τρέχουν και προσπαθούν να «δουν» μετά τις επαναληπτικές εκλογές -αν φτάσουμε σ’ αυτές.
Αν, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν κόψει το νήμα και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις αλλά δεν υπάρχει αυτοδυναμία και υπό την προϋπόθεση ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης θα επιμείνει (για την ακρίβεια, θα «αντέξει» να επιμείνει…) στην «κόκκινη γραμμή» του να μην τον κάνει πρωθυπουργό, τότε τα γεγονότα μπορεί να αυτονομηθούν. Κι αυτό διότι, με ενεργό το σκάνδαλο των υποκλοπών και τη διερεύνησή του, αρκετοί θεωρούν ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης θα «δικαιούται» να επιμένει όχι σε ένα καπρίτσιο ή σε μία «ντρίμπλα» στην διαπραγμάτευση μεταξύ των κομμάτων, αλλά σε ένα θέμα αμιγώς ηθικό, που ελάχιστοι μπορούν να τού προσάψουν κάτι: ότι, δηλαδή, υπάρχει ηθικό πρόβλημα και ζήτημα αυτογελοιοποίησης για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ στην περίπτωση που στέρξει ώστε να κάνει πρωθυπουργό τον άνθρωπο που κατηγορεί ότι τον παρακολούθησε -και που, εδώ που τα λέμε, έχει κάνει και τα πάντα για να το συγκαλύψει, με τρόπο απροσχημάτιστο.
Αμφισβήτηση
Τότε, λοιπόν, αν όντως κυριαρχήσει στην κοινή γνώμη η εύλογη αξίωση του Νίκου Ανδρουλάκη να μην ζητούν από τον ίδιο να «στείλει» για δεύτερη θητεία στο Μαξίμου τον κατηγορούμενο από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ως «εθνικό κοριό», τότε δεν αποκλείεται να αναπτυχθούν απρόβλεπτες εξελίξεις στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος.
Εξάλλου, παρά την παρατεταμένη σιωπή των «καραμανλικών» και την αξιοσημείωτη «πειθαρχία» όλων των «γαλάζιων» βουλευτών σε ένα Μαξίμου που επιδεικτικά επί σχεδόν τέσσερα χρόνια τούς αγνοεί, ένας ή δύο κορυφαίοι αν μιλήσουν, τα πράγματα μπορεί να πάρουν τον δρόμο τους.
Να ζητηθεί, δηλαδή, αμέσως μετά την 2α Ιουλίου, η «θυσία» του Κυριάκου Μητσοτάκη από όσους θα θέλουν να επιλυθεί το πολιτικό αδιέξοδο και θα τού στείλουν, με καθυστέρηση ενός έτους, τον (εσωκομματικό) λογαριασμό των υποκλοπών. Άλλωστε, η Ν.Δ. έχει δείξει ότι είναι κόμμα εξουσίας και πως ενίοτε κάνει ό,τι χρειάζεται για να διεκδικεί ή να νέμεται την εξουσία αυτή.