Χωρίς συνάλλαγμα να υπερασπιστεί τη λίρα, χωρίς τουρισμό να φέρει φρέσκα δολάρια και με ένα υπέρογκο χρέος που πρέπει να εξυπηρετηθεί, ο Ταγίπ Ερντογάν μετέρχεται όλων των τρόπων προκειμένου να δώσει παράταση στο οικονομικό πείραμα που έχει ξεκινήσει.
Τελευταίος στόχος του Τούρκου προέδρου; ο χρυσός σε κοσμήματα, νομίσματα ή ράβδους που φυλούν οι Τούρκοι στα σπίτια τους, παραδοσιακά.
Οι τουρκικές τράπεζες και τα χυτήρια χρυσού βοήθησαν να έλθουν περισσότεροι από 100 τόνοι χρυσού που έκρυβαςν στα σπίτια τους οι Τούρκοι πίσω στο χρηματοοικονομικό σύστημα της χώρας κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, ανέφερε η International Business Times.
«Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν περίπου 3.000 έως 5.000 τόνοι χρυσού που αποθηκεύονται κάτω από τα στρώματα, κάτι που ισοδυναμεί με μια άτυπη οικονομία με μέγεθος από 200 έως 300 δισεκατομμύρια δολάρια», ανέφερε στην εφημερίδα η Αϊσέ Εσέν, Διευθύνουσα Σύμβουλος του Istanbul Gold Refinery.
«Η επαναφορά αυτής της ποσότητας χρυσού θα μπορούσε να φέρει λύσεις σε πολλά από τα οικονομικά προβλήματα της χώρας», πρόσθεσε η Εσέν.
Η αγορά χρυσών νομισμάτων και κοσμημάτων ήταν πάντα μια αγαπημένη μέθοδος εξοικονόμησης για δύσκολους καιρούς για τους Τούρκους, ξεκινώντας με δώρα χρυσού για γεννήσεις, γάμους και άλλες γιορτές.
Ο χρυσός διατηρείται στο σπίτι και όχι σε τράπεζες, καθώς οι Τούρκοι εμπιστεύονται λιγότερο τους λογαριασμούς τους στις τράπεζες και περισσότερο τα χρυσά βραχιόλια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η Τουρκία να έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ιδιωτικών αποταμιεύσεων μεταξύ των μεγάλων οικονομιών.
Εν τω μεταξύ το τουρκικό νόμισμα φλερτάρει με οριακά χαμηλή αξία έναντι του δολαρίου και οι αρχές της χώρας έχουν επιδοθεί σε μια χωρίς ελπίδα προσπάθεια στήριξης της ισοτιμίας.
Την εβδομάδα που πέρασε το καθεστώς πούλησε ακόμη δυο δισ. από τα συναλλαγματικά του αποθέματα, που πλέον και αν δεν υπολογιστεί ο χρυσός έχουν υποχωρήσει σε αρνητική επικράτεια – είναι δηλαδή δανεικά.
Ωστόσο οι πανάκριβες παρεμβάσεις δεν έφεραν αποτέλεσμα καθώς η ισοτιμία επιμένει να βρίσκεται στο κρίσιμο σημείο 7 (επτά λίρες για ένα δολάριο) με σαφή τάση πίεσης από τις αγορές για περαιτέρω υποτίμηση.