Οι απάτες με τις αγροτικές επιδοτήσεις από διάφορους επιτήδειους, μπορεί να μην πλήττει καταλυτικά την κυβέρνηση, αλλά βάζει φρένο στην περαιτέρω ανάκαμψη της.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από τη δημοσκόπηση της Pulse για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ, ενώ τα ευρήματα της μας οδηγούν σε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα σχετικά με τους πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής, μετά από 6 χρόνια διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία και κάτι λιγότερο από δύο χρόνια πριν τις προσεχείς εκλογές. Η δημοσκόπηση δείχνει ότι ο κόσμος το ΄χει... τούμπανο και μεις κρυφό καμάρι! Ενδιαφέρεται να δει τους απατεώνες να επιστρέφουν τα λεφτά στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά από κει και πέρα θέλει να δει από την κυβέρνηση περισσότερα αποτελέσματα στα θέματα της ακρίβειας, των φόρων, της ανάπτυξης, της υγείας, της εγκληματικότητας και του κράτους.
Η κοινωνία είναι προφανές ότι ζητάει κάθαρση στον ΟΠΕΚΕΠΕ με αποφασιστική αντιμετώπιση όλων των καρκινωμάτων στο σκέλος των αγροτικών επιδοτήσεων. Είναι ένα μείζον ζήτημα που μας εκθέτει εδώ και δεκαετίες. Δεν αποτελεί παρηγοριά το γεγονός ότι τα ίδια κάνουν και οι άλλοι στην Ευρώπη, αλλά είναι παρήγορο το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης το έχει πάρει πάνω του και θα το πάει μέχρι τέλους το... έργο, γιατί πολύ απλά, δεν υπάρχει περιθώριο να πράξει κάτι διαφορετικό.
Η αμαρτωλή ιστορία των επιδοτήσεων, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση έχει ξεκινήσει εδώ και δεκαετίες, ενώ ευθύνες αποδίδονται όχι μόνο στα κόμματα που κυβέρνησαν, αλλά και στο σύνολο του πολιτικού συστήματος. Ο 1 στους 3 βλέπει ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης, αλλά οι 2 στους 3 κατηγορεί τα κόμματα που κυβέρνησαν ή το σύνολο του πολιτικού συστήματος.
Η κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας δεν απειλείται και μάλλον φαίνεται ότι δεν υπάρχει κάποια ισχυρή ένδειξη περί σοβαρού πλήγματος στην κυβέρνηση και προσωπικά στον Μητσοτάκη. Ο πρωθυπουργός φαίνεται να κερδίζει πόντους όταν διαβεβαιώνει ότι θα ξεκαθαρίσει τη... βρωμιά που υπάρχει στο σύστημα των κοινοτικών επιδοτήσεων, κάτι που ουσιαστικά αντισταθμίζει τη φθορά που υφίσταται το κυβερνών κόμμα από όσα αποκαλύπτονται και μάλλον είναι γνωστά εδώ και δεκαετίες στους... παροικούντες την Ιερουσαλήμ!
Η δημοσκόπηση της Pulse έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς επί της ουσίας αποτελεί γκάλοπ... ΟΠΕΚΕΠΕ! Διαμορφώνεται μια πρώτη αντιπροσωπευτική εικόνα σε σχέση με τις πολιτικές εξελίξεις. Η ΝΔ διατηρεί μεγάλη διαφορά από το δεύτερο κόμμα που είναι το ΠΑΣΟΚ, το οποίο εκτόπισε την Πλεύση Ελευθερίας. Από κει και πέρα δεν υπάρχουν κάποιες ουσιαστικές μεταβολές, πλην της ενίσχυσης του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος "τσιμπάει" κάτι από την Κωνσταντοπούλου.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της δημοσκόπησης, στην πρόθεση ψήφου η ΝΔ λαμβάνει 24% και ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με 11,5%, η Πλεύση Ελευθερίας με 10%, η Ελληνική Λύση 7,5%, το ΚΚΕ 7% και ο ΣΥΡΙΖΑ στο 6,5%. Στην εκτίμηση ψήφου, η ΝΔ συγκεντρώνει 28,5% και ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με 13,5%, Πλεύση Ελευθερίας 12%, Ελληνική Λύση 9%, ΚΚΕ 8%, ΣΥΡΙΖΑ 7,5%, ενώ με 3,5% "μπαίνουν" στη Βουλή, η Νίκη, το Κίνημα Δημοκρατίας και το ΜεΡΑ 25. Επί της ουσίας δεν αλλάζει τίποτα στα ποσοτικά χαρακτηριστικά, ωστόσο, γίνεται μια πιο βαθιά προσέγγιση στα κριτήρια επιλογής της ψήφου από το εκλογικό σώμα στις προσεχείς εκλογές.
Ειδικότερα, για πρώτη φορά καταγράφεται ένα πολύ ποιοτικό ερώτημα σε σχέση με τον τρόπο που σκέφτεται το εκλογικό σώμα να τοποθετηθεί μέσα στο... παραβάν. Σύμφωνα με τα ευρήματα της δημοσκόπησης, το 48% δηλώνει ότι θα ψηφίσει με βάση την προοπτική για τη χώρα και ποιος προσφέρει ελπίδα, το 23% με βάση το ποιος προσφέρει σιγουριά και το 7% θα επιβραβεύσει όσους κάνουν το σωστό. Και οι τρεις αυτοί δείκτες είναι υπέρ της κυβέρνησης και οφείλονται στην προσωπικότητα του Μητσοτάκη. Τόσο απλά είναι τα πράγματα.
Η τοποθέτηση των ερωτηθέντων διαμορφώνει ένα τριπλό ακαταμάχητο συνδυασμό, ο οποίος ευνοεί με διαφορά τον Μητσοτάκη. Δεν ξέρουμε τι μπορεί να έχει στο μυαλό του ο καθένας όταν τον ρωτάς για "σιγουριά", "προοπτική", "ασφάλεια" ή "επιβράβευση". Αυτό που ξέρουμε προς το παρόν είναι ότι σιγουριά εμπνέει σε μεγαλύτερο βαθμό ο Μητσοτάκης έναντι του... ελάχιστου Ανδρουλάκη, ενώ και στο ζήτημα της προοπτικής, δεν νομίζουμε ότι μπορεί κάποιος να ισχυριστεί κάτι διαφορετικό.
Η πτώση της ανεργίας, η διαφαινόμενη μείωση φορολογικών επιβαρύνσεων, η βελτίωση των εισοδημάτων, ο χαρακτηρισμός περί success story από τις αγορές και τις ξένες κυβερνήσεις, σίγουρα, δεν μπορούν να αφήσουν... ασυγκίνητους αυτούς που εκλέγουν κυβερνήσεις. Μιλάμε κυρίως για τους αναποφάσιστους, οι οποίοι σήμερα δεν τοποθετούνται κάπου και απλά περιμένουν για να κρίνουν συνολικά την κυβέρνηση, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα.
Αυτή τη στιγμή, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα τα έχει με διαφορά ο Μητσοτάκης και τα ζητούμενα της επόμενης Βουλής είναι η αυτοδυναμία, το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ο αριθμός των κομμάτων που θα μπουν στη Βουλή. Αν χρειαστεί και δεύτερη εκλογική αναμέτρηση (ή ακόμη και τρίτη), τότε, το εκλογικό σώμα θα λάβει πολύ σοβαρά υπόψιν τα κριτήρια της προοπτικής, της ασφάλειας και της σιγουριάς για την πορεία της χώρας και του νοικοκυριού. Αυτά, δεν μπορεί να τα εξασφαλίσει κάποιος άλλος πέραν του Μητσοτάκη. Ούτε καν ο Σαμαράς και πολύ περισσότερο ο Τσίπρας!
Και μια και το... έφερε η κουβέντα για τον Τσίπρα, χθες βρέθηκε στην Ελλάδα, η πρώην Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, από την οποία μάθαμε ότι... έχασε τη φωνή της, όταν της ανακοίνωσε ο Τσίπρας το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος! Μεθαύριο 5 Ιουλίου, συμπληρώνονται 10 χρόνια από αυτό το γελοίο δημοψήφισμα, το οποίο απλά επιβάρυνε με μερικά επιπλέον εκατομμύρια τον κρατικό κορβανά, καθώς το αποτέλεσμα του ακυρώθηκε την επόμενη μέρα! Γιατί αν οι τρελοί που μας κυβερνούσαν το πήγαιναν μέχρι... τέλους, τότε το τέλος τους θα ήταν μαρτυρικό! Ευτυχώς που το κατάλαβαν...
Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τα επόμενα πολλά χρόνια θα λειτουργεί ως παράδειγμα προς αποφυγή για το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Αυτό μας το θύμισε για μία ακόμη φορά χθες η Μέρκελ, η οποία μιλώντας στον Διευθυντή της Καθημερινής Αλέξη Παπαχελά στο Κέντρο Πολιτισμού "Σταύρος Νιάρχος", εξέφρασε και την απορία της για τη στάση του Σαμαρά πριν αναλάβει την πρωθυπουργία το 2012. Ζητούσε κατάργηση του μνημονίου και τελικώς έφερε ένα πολύ σκληρό μνημόνιο, ενώ την ίδια... διαδρομή ακολούθησε και ο Τσίπρας μετέπειτα. Και οι δυο τους έχουν καταδικαστεί πολιτικά. Μάλιστα, σε σχέση με τον Μεσσήνιο πολιτικό, το πράγμα τείνει να ξεφύγει, αγγίζοντας τη γραφικότητα. Η ηλικία του έχει περάσει, η μανία του για τον Μητσοτάκη έχει γίνει ανεξέλεγκτη και γενικώς αισθάνεται ότι η ζωή του χρωστάει γιατί είναι αδικημένος απ΄ όλους και απ΄ όλα!
Για να μην το... κουράζουμε πολύ το πράγμα, όλα τα σημερινά κόμματα της αντιπολίτευσης, ο Σαμαράς και ο Τσίπρας υπάρχουν σαν... θέλημα θεού για να μας θυμίζουν ότι αυτή η χώρα έχει προοπτική για κάτι καλύτερο μόνο με τη ΝΔ και τον Μητσοτάκη. Είτε αυτό αρέσει, είτε δεν αρέσει, έτσι έχουν τα πράγματα και δεν φαίνεται ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή οι προϋποθέσεις για να ισχύει κάτι διαφορετικό. Αυτό έδειξαν οι κάλπες το 2023 και αυτό δείχνουν η κάλπη των Ευρωεκλογών του 2024 και οι δημοσκοπήσεις για τις εκλογές του 2027...