Οι πολιτικοί επιστήμονες αναφέρονται στη Δημοκρατία ως κυριαρχία της πλειοψηφίας του λαού ασχέτως σε ποιο βαθμό αποτελεί πλειοψηφία. Μεγάλος είναι ο αριθμός των κρατών τα οποία αυτοτιτλοφορούνται Λαοκρατίες, ενώ αντίθετα μετρημένος ο αριθμός των χωρών με κοινοβουλευτικό πολίτευμα. Στις πολιτείες της Δύσεως, με την πάροδο του χρόνου, αυξάνονται οι κίνδυνοι ν’ ανατραπεί το στάτους κβο και να επικρατήσει ο απολυταρχισμός.
Του Βασίλειου Γρηγ. Παπαδάκη
Εάν σήμερα κλονίζονται οι βασικοί πυλώνες της Δημοκρατίας: «Το βουλευόμενον» η νομοθετική, «το δικάζον», «το περί τας αρχάς» η εκτελεστική, οφείλεται στην απώλεια της ανεξαρτησίας τους.
Οι τρεις αυτές εξουσίες του Αριστοτέλους (384-322 π.Χ.) εξακολουθούν ν’ αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του κοινοβουλευτισμού, (η έκφραση της λαϊκής βούλησης). Δύο ακόμα σημαντικοί παράγοντες, χωρίς τους οποίους δεν νοείται δημοκρατία, έχουν εξασθενίσει σε επικίνδυνο βαθμό, παρά την άνοδο της τεχνολογίας και του μορφωτικού επιπέδου.
Αφενός οι δυνάμεις του ατόμου με ελεύθερη πολιτική σκέψη και βούληση, αφετέρου η συνοχή της κοινωνίας-οικογένειας και τέλος η πολιτιστική κληρονομιά. Η τεχνολογία όταν παύει να υπηρετεί την κρατική εξουσία, προς όφελος ατομικών συμφερόντων, γίνεται αντιδημοκρατική.
Οι άσπονδοι φίλοι της δημοκρατίας είναι αυτοί που υποδύονται τους δημοκράτες, με μοναδικό σκοπό να βρουν την κερκόπορτα της ανατροπής του πολυκομματισμού και της εγκαθίδρυσης του μονοκομματισμού, ως παρατηρείται σε πολλές χώρες της υφηλίου.
Άσπονδοι εχθροί, η ημιμάθεια, η ελλιπής μόρφωση και ανεπαρκής πληροφόρηση, που με τη βοήθεια των τεχνικών μέσων και την ανεξέλεγκτη διάδοση ιδεών μεταβάλλουν τα άτομα σε ετεροκίνητα όντα, οργανωμένες μάζες, και προκαλούν επικίνδυνες εκτροπές.
Η δικτατορία των Μ.Μ.Ε. ενώ θα έπρεπε να εξυψώνει το πνευματικό και πολιτικό επίπεδο των πολιτών, αντίθετα τα υποβιβάζει.
Όπως αδυνατίζει το άτομο μέσα στις δημοκρατίες και τα κόμματα, έτσι αδυνατίζει και η πολιτική εξουσία. Στους επικίνδυνους και δύσκολους καιρούς με πολέμους και ανατροπές, δεν υπάρχει πολιτική εξουσία που να μπορεί πλήρως ν’ ασκεί τα δικαιώματα και τα καθήκοντα της, διότι παρεισφρέουν ακαταμάχητες δυνάμεις ως, τα κάθε είδους οργανωμένα συμφέροντα, τραστ, συνδικάτα, καρτέλ πετρελαιοπαραγωγών χωρών, πολεμοκάπηλοι, θρησκευτικές ιδεοληψίες, που ασκούν επάνω στο πολίτευμα της δημοκρατίας πιέσεις ισχυρότερες από τις δυνάμεις του.
Εν συνόψει: «Η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης έσται». Η ρήση αναφέρεται στον π. πρόεδρο της Πολ-Αν, 1993 και π. πρωθυπουργό.