Σε πολλές περιοχές της Μεσογείου εξαιτίας της Κλιματικής Αλλαγής η άνοδος της στάθμης της θάλασσας αναμένεται να φτάσει από μισό έως και τα δύο μέτρα, μέχρι το τέλος του αιώνα.
Αυτό ανέφερε ο Αλέσσιο Σάττα, συντονιστής του Medwet (The Mediterranean Wetlands Initiative), παρουσιάζοντας τη σχετική επιστημονική μελέτη, τονίζοντας ότι «δεν πρόκειται να μείνει ανεπηρέαστη καμία απολύτως ανθρώπινη δραστηριότητα στις ακτές της Μεσογείου», και πρόσθεσε ότι «ολόκληρες περιοχές, ακόμα και χωριά θα οδηγηθούν στον αφανισμό».
Όπως εξήγησε ο Αλέσσιο Σάττα, στο πλαίσιο συνάντησης δημοσιογράφων και ειδικών από τη Μεσόγειο στο Οριστάνο της Σαρδηνίας, που διοργάνωσε το IUCN σε συνεργασία με το Medwet και το Ίδρυμα Medsea, «η Μεσόγειος είναι το hot spot των hot spot της Κλιματικής Αλλαγής.
Θερμαίνεται κατά 20% γρηγορότερα από τις υπόλοιπες θάλασσες του κόσμου, ενώ η άνοδος της θερμοκρασίας της αναμένεται να φθάσει τους 2,2 βαθμούς μέχρι το 2040 και τους 3,8 μέχρι το τέλος του αιώνα».
Ακόμα, είπε: «η άνοδος της θερμοκρασίας της θάλασσας σε συνδυασμό με την αύξηση της θερμοκρασίας του αέρα και τη μεταβολή των βροχοπτώσεων είναι οι αιτίες που δημιουργούν το θερμοδυναμικό φαινόμενο της ανόδου της στάθμης των υδάτων της». Η Μεσόγειος περιλαμβάνει χιλιάδες χωριά, καθώς επίσης και δεκαπέντε μεγαλουπόλεις.
Επίσης, πρόσθεσε: «Τις προσεχείς δεκαετίες αναμένεται αύξηση των καυσώνων, αύξηση των ερημοποιημένων περιοχών, μείωση των βροχοπτώσεων, αλλά σημαντική αύξηση της έντασης και της συχνότητας των ακραίων καιρικών φαινομένων, ενώ περί τα 100 εκατομμύρια πολιτών αναμένεται να επηρεαστούν από τη διαθεσιμότητα των υδάτινων πόρων».
Σύμφωνα με τον ερευνητή του εθνικού συμβουλίου ερευνών της Ιταλίας, Τζιοβάνι Ντε Φάλκο, στα επόμενα 80 χρόνια αναμένεται να υπάρξει μέση άνοδος της στάθμης της θάλασσας από 0,54 - 1,34 m.
«Γεγονότα που ευνοούν το καταστροφικό αυτό φαινόμενο είναι η παράκτια οικοδομική δραστηριότητα, η υδραυλική ρύθμιση των ποταμών και η αλλαγή της χρήσης των κοιλάδων απορροής, οι εκσκαφές αερίου και οι γεωτρήσεις, καθώς επίσης και η παράκτια αστικοποίηση».
Όπως τόνισε, «η ανθεκτικότητα των ακτών στα ακραία φαινόμενα μειώνεται σημαντικά από την ανθρωπογενή δραστηριότητα» και πρόσθεσε ότι «οι ακτές επουλώνουν τις πληγές τους στη φυσική τους κατάσταση, σε αντίθεση με ακτές όπου υπάρχει έντονη οικιστική ανάπτυξη», ανέφερε ο ερευνητής.
Βασική προτεραιότητα σύμφωνα με τον Τζιοβάνι Ντε Φάλκο είναι να προσδιοριστούν οι περισσότερο ευαίσθητες περιοχές στην Κλιματική Αλλαγή και να υπάρξει ένας σοβαρός σχεδιασμός.
Σύμφωνα με την έρευνα, στη Μεσόγειο παρατηρείται μείωση κατά 48% των εκτάσεων των υγροτόπων από το 1970.
Σε συνδυασμό με τη μείωση κατά 25% της ροής των ποταμών, μειώνεται η δυνατότητας ελέγχου των πλημμυρικών φαινομένων σε παράκτιες και χερσαίες περιοχές κατά 20%, ενώ το 36% των ειδών των υγροτόπων κινδυνεύουν να εξαφανιστούν.