Είναι σύνηθες το φαινόμενο οι πελάτες - coachees να με ρωτάνε «Με τι κριτήρια να διαλέξω;». Η ερώτηση μπορεί να αφορά μελλοντικό υπάλληλο, συνεργάτη, φίλο, σύντροφο.
Της Τόνιας Τσιρογιάννη
Career Coach
Είναι πολύ εύκολο να παραθέσω μια λίστα με χαρακτηριστικά. Χαρακτηριστικά που συνηθίζουμε να ακούμε ως ιδανικά όπως χιούμορ, ευγένεια, σεβασμός, επικοινωνία, συνεργασία και ούτω καθεξής.
Τι συμβαίνει όμως όταν επιλέγουμε έναν άνθρωπο για οποιοδήποτε ρόλο με βάση τη λίστα μας και μετά από λίγο καιρό δεν μας αρκούν αυτά, γιατί οι συνθήκες άλλαξαν;
Τότε αμέσως αρχίζει να παρατηρείται ένταση στη σχέση αυτή ότι δεν ανταποκρίνεται ο «υποψήφιος» σε αυτά. Ως coach δεν συμβουλεύω, στόχος μου είναι ο εργοδότης, σύντροφος, συνεργάτης, υπάλληλος να βρει όχι μόνο εκείνα τα χαρακτηριστικά που έχει και μπορεί να διαχειριστεί στο παρόν, αλλά εκείνα τα χαρακτηριστικά που μπορεί να εξελίξει και να διαχειριστεί στο μέλλον.
Οι μεγαλύτερες συνέργειες και επιτυχίες έγιναν από ανθρώπους που πίστεψαν στο μέλλον. Είδαν στον εαυτό τους και στους άλλους όχι μόνο τι είναι τώρα, αλλά τι μπορούν να γίνουν και που μπορούν να φτάσουν.
Κάθε φορά, η απάντηση μου στην ερώτηση αυτή των πελατών μου «πως να επιλέξω» είναι η εξής ερώτηση: «που μπορεί να φτάσει αυτός ο άνθρωπος/ομάδα; Ποια η δυναμική του; Πως μπορείς να τον υποστηρίξεις και να αναδείξετε αυτά τα χαρακτηριστικά; Ποια είναι η προτεραιότητα σου: κάποιος που μπορεί να είναι ιδανικός τώρα ή κάποιος που μπορεί να προσαρμόζεται και να εξελίσσεται ανάλογα με τις συνθήκες;».
Στο coaching άλλωστε αυτό κάνουμε, να αναγνωρίζουμε τα χαρακτηριστικά, τις μοναδικές ικανότητες του καθενός και να τις αναδεικνύουμε σε συνδυασμό με την αναγνώριση εκείνων των στοιχείων που μπορεί να γίνονται εμπόδιο.
Πως θα είναι οι σχέσεις μας εάν επιλέγουμε τους συνεργάτες, τους φίλους, τους υπαλλήλους δίνοντας έμφαση στη δυναμική και επενδύοντας στο μέλλον; Άλλωστε αυτό δε γίνεται και στις αθλητικές ομάδες μέσα από την προπόνηση;
Το να δίνεις έμφαση στο παρόν δεν είναι λάθος, αρκεί να γνωρίζεις τι σημαίνει αυτό και να έχεις τις ανάλογες προσδοκίες.
Όταν εστιάζουμε μόνο στο παρόν, είναι σαν να ξεχνάμε ότι αυτό είναι προσωρινό, ιδανικά στατικό, που εκ φύσεως ο άνθρωπος και οι σχέσεις δεν είναι.
«Τα πάντα ρει» Ηράκλειτος.