Το debate ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς την περασμένη Τετάρτη και τα όσα ειπώθηκαν οδηγούν στο εξής συμπέρασμα: ότι δυνατότητα συνεργασίας της Νέας Δημοκρατίας με οποιοδήποτε άλλο κόμμα και ειδικά με το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει.
Γράφει ο Σπύρος Καπράλος
Ο Νίκος Ανδρουλάκης αύξησε δραματικά τους τόνους της αντιπαράθεσης με τη φράση του ότι πρέπει να πάνε φυλακή όσοι ενεπλάκησαν στην υπόθεση της παρακολούθησης του. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σήκωσε ένα τείχος στο κυβερνών κόμμα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ρίχνοντας στις καλένδες όποια σενάρια κυκλοφορούσαν στη δημοσιογραφική πιάτσα περί σχηματισμού συμμαχικής κυβέρνησης, όπως συνέβη στην περίπτωση του 2012.
Οι σχέσεις Πειραιώς και Χαριλάου Τρικούπη καταγράφουν πλέον βαρομετρικό χαμηλό και οι δύο πλευρές μπαίνουν στη τελική ευθεία των εκλογών με τους εξής στόχους: για την μεν κυβερνητική παράταξη η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση των ψηφοφόρων στις 21 Μαΐου και ένα πολύ καλό αποτέλεσμα ώστε να ελπίζει στη συνέχεια στην κατάκτηση της αυτοδυναμίας.
Για το ΠΑΣΟΚ η συσπείρωση των παραδοσιακών ψηφοφόρων του Κινήματος που στο παρελθόν είτε βρήκαν πολιτική στέγη στο ΣΥΡΙΖΑ, είτε έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στον Κυριάκο Μητσοτάκη το 2019.
Όλα τα παραπάνω καθιστούν μονόδρομο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη τη συγκρότηση αυτοδύναμης Κυβέρνησης. Στις επόμενες εννιά μέρες μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες, οι επιτελείς της Νέας Δημοκρατίας θα θέσουν στους πολίτες ακόμα πιο σκληρά διλήμματα στη «γραμμή» αυτοδυναμία ή ακυβερνησία.
Πέρα από κάθε αμφιβολία ο Πρωθυπουργός καλείται να διαχειριστεί μια δύσκολη εξίσωση με πολλές παραμέτρους για την κατάκτηση του στόχου. Δεν είναι εύκολο το εγχείρημα. Χρειάζεται υψηλή συσπείρωση, περιορισμό των διαρροών στη δεξαμενή των αναποφάσιστων και προσέλκυση των νέων ψηφοφόρων που αποτελούν ένα δύσκολο και απαιτητικό ακροατήριο.
Κοντολογίς, τα επόμενα εικοσιτετράωρα είναι πολύ κρίσιμα, ενώ ρόλο εκτός της επικοινωνίας θα διαδραματίσει και η οργανωτική ετοιμότητα της Νέας Δημοκρατίας.