Σε δύο φάσεις σχεδιάζει το υπουργείο Εργασίας να προχωρήσει σε εκτεταμένες αλλαγές στην αγορά εργασίας. Η πρώτη θα ξεκινήσει το καλοκαίρι και επικεντρώνεται στις ατομικές εργασιακές σχέσεις, δίνοντας έμφαση στη διευθέτηση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας και στην πλήρη ψηφιοποίηση διαδικασιών πρόσληψης και αποχώρησης. Η δεύτερη φάση, η οποία θα ολοκληρωθεί το φθινόπωρο, μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους, αφορά το συλλογικό εργατικό δίκαιο, με στόχο την ενίσχυση των συλλογικών συμβάσεων.
Κοινός παρονομαστής και στις δύο φάσεις είναι η προσαρμογή στις ανάγκες της αγοράς, με τη μέγιστη δυνατή συναίνεση των εργαζομένων, εκεί όπου αυτό είναι δυνατόν.
Το νέο πλαίσιο δίνει στις επιχειρήσεις τη δυνατότητα να προσαρμόζουν καθημερινά το ωράριο εργασίας, αρκεί ο μέσος όρος των 40 ωρών την εβδομάδα να τηρείται. Οι υπερωρίες θα μπορούν να συμψηφίζονται με ρεπό, άδειες ή μειωμένο ωράριο σε επόμενες ημέρες. Σε κάθε περίπτωση, βασική προϋπόθεση θα είναι η συναίνεση του εργαζόμενου για οποιαδήποτε αλλαγή στο πρόγραμμά του.
Ηλεκτρονικές fast track προσλήψεις και αποχωρήσεις
Με την έναρξη λειτουργίας του συστήματος Εργάνη ΙΙ, αναμένεται σημαντική απλοποίηση των προσλήψεων. Πλέον, οι εργοδότες θα μπορούν να ολοκληρώνουν προσλήψεις ακόμη και μέσω εφαρμογής στο κινητό, με τον υποψήφιο εργαζόμενο να αποδέχεται την πρόταση με ένα μήνυμα. Το μοντέλο θα περιλαμβάνει απλή σύμβαση με βασικούς όρους, διευκολύνοντας κλάδους όπως η εστίαση και η εκδήλωση εκδηλώσεων.
Παράλληλα, θα μειωθεί η γραφειοκρατία στις αποχωρήσεις, καθώς η διαδικασία που διαρκεί σήμερα έως και 10 ημέρες, θα επιταχυνθεί. Έγγραφα όπως οι πίνακες προσωπικού και έντυπα θα αντικατασταθούν από πλήρως ηλεκτρονικές διαδικασίες.
Οι αλλαγές στοχεύουν επίσης στην ενίσχυση ευέλικτων μοντέλων απασχόλησης. Ειδικότερα, εισάγεται το μοντέλο της δοκιμαστικής εργασίας για έξι μήνες, η δυνατότητα παράλληλης απασχόλησης έως 13 ώρες ημερησίως σε διαφορετικούς εργοδότες, καθώς και η κατά παραγγελία απασχόληση, προσαρμοσμένη στις ανάγκες των επιχειρήσεων.
Κίνητρα για περισσότερες συλλογικές συμβάσεις
Το φθινοπωρινό σκέλος της μεταρρύθμισης επικεντρώνεται στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, με βασικό στόχο την αύξηση των μισθών μέσω νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Η είσοδος διαφορετικών τύπων επιχειρήσεων σε έναν ενιαίο όμιλο –όπως ασφαλιστικές και εταιρείες leasing σε τραπεζικά γκρουπ– δημιουργεί την ανάγκη για ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο. Στόχος είναι να θεσμοθετηθεί η δυνατότητα ύπαρξης διαφορετικών συλλογικών συμβάσεων ανά επιμέρους μονάδα του ομίλου.
Ρήτρες ευελιξίας για ζημιογόνες επιχειρήσεις
Το υπάρχον πλαίσιο επιτρέπει ήδη εξαιρέσεις σε αυξήσεις μισθών για επιχειρήσεις με αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα. Πλέον, αναμένεται να ενισχυθεί θεσμικά η δυνατότητα αυτή, με σαφή αναφορά σε δείκτες βιωσιμότητας, παραγωγικότητας και πορείας της οικονομίας, ώστε να διασφαλίζεται δίκαιη εφαρμογή των αυξήσεων.
Η διάταξη για επέκταση των συμβάσεων σε κλάδους όπου καλύπτεται το 50% + 1 των εργαζομένων δεν αποδείχθηκε λειτουργική. Αντιθέτως, συχνά αποτέλεσε εμπόδιο. Το Υπουργείο εξετάζει την τροποποίησή της ώστε να διευκολύνεται η υπογραφή και η επέκταση συλλογικών συμβάσεων σε όλο τον κλάδο, βελτιώνοντας τη διαπραγματευτική ισχύ των εργαζομένων και τη μισθολογική κάλυψη.