Σύμφωνα με την Ελληνική Ένωση Καφέ, οι τιμές του καφέ βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 13 ετών αγγίζοντας τα 287,50 σεντς του δολαρίου ανά λίβρα για την ποικιλία arabica στο κλείσιμο του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης την περασμένη Δευτέρα. Σε υψηλό επίπεδο 16 ετών κινούνται επίσης και οι τιμές για την ποικιλία robusta. Πρόκειται για συνθήκες που επηρεάζουν δραματικά το κόστος για τις βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην εισαγωγή, επεξεργασία και διάθεση καφέ, που παρά τον έντονο ανταγωνισμό που χαρακτηρίζει τον κλάδο, θα έχουν επίπτωση και στην ελληνική αγορά.
Σύμφωνα με την Ελληνική Ένωση Καφέ, παρά τις μέχρι πρότινος εκτιμήσεις της αγοράς για αποκλιμάκωση, εν τέλει παρουσιάστηκε περαιτέρω αύξηση στις τιμές τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Τα αυξημένα κοστολόγια δεν είναι πλέον εφικτό να απορροφηθούν από τις επιχειρήσεις του κλάδου. Επομένως, ο μόνος τρόπος να αποφευχθούν σημαντικές ανατιμήσεις στην τιμή καταναλωτή, καθίσταται επιτακτική πλέον η ανάγκη κατάργησης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στον καφέ.
Ιστορικά η τιμή της ποικιλίας καφέ arabica έχει φτάσει δύο ακόμα φορές σε αντίστοιχο σημείο, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η αγορά έχει βρεθεί αντιμέτωπη με τρεις συνεχόμενες χρονιές όπου παρουσιάζεται ελλειμματικό ισοζύγιο παραγωγής και ζήτησης, με καθοριστική την επίδραση της κλιματικής κρίσης στις μεγαλύτερες παραγωγικές χώρες καφέ του πλανήτη όπως η Βραζιλία και το Βιετνάμ. Συνθήκες όπως ο παγετός και η παρατεταμένη ξηρασία επιδρούν καθοριστικά στην παγκόσμια παραγωγή μειώνοντας την παραγόμενη ποσότητα διαμορφώνοντας αυξητικές τάσεις στις τιμές. Οι απρόβλεπτες κλιματικές συνθήκες φαίνεται ότι τείνουν να αποτελέσουν τη νέα κανονικότητα για την καλλιέργεια του καφέ όπως και για το σύνολο του πρωτογενή τομέα.
Σημαντική όμως είναι και η επίδραση του ευρωπαϊκού οδικού χάρτη EUDR, που προκαλεί περαιτέρω πίεση στις τιμές, δεδομένου ότι για να εισαγάγει μία επιχείρηση ποσότητες καφέ, θα πρέπει να αποδείξει ότι οι φυτείες από τις οποίες προέρχεται η πρώτη ύλη, δεν έχουν συμβάλλει στην αποψίλωση δασών προσκομίζοντας τα ανάλογα πιστοποιητικά, η έκδοση των οποίων επιβαρύνουν επιπλέον το κόστος της πρώτης ύλης. Ως αποψίλωση (deforestation) ορίζεται η μετατροπή του δάσους σε γεωργική έκταση, μετά από φυσικές καταστροφές που έχουν προκληθεί.