Αποτελούν καταφύγιο, πηγή τροφής, αλλά και τόπο αναπαραγωγής για πάνω από 1 εκατ. θαλάσσια είδη, προστατεύουν τις ακτές από τη διάβρωση και ενισχύουν τις τοπικές οικονομίες. Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι είναι πολύτιμοι τόσο για το περιβάλλον, όσο για τον άνθρωπο, αλλά απειλούνται.
Η κλιματική αλλαγή που οδηγεί στην αύξηση της θερμοκρασίας των υδάτων και κατά συνέπεια προκαλεί την λεύκανση των κοραλλιών, συνώνυμο θανάτου για τους εντυπωσιακούς οργανισμούς, καθώς και η πλαστική ρύπανση συγκαταλέγονται ανάμεσα στα αίτια για τη συρρίκνωση του αριθμού τους.
Σχετικά με τα ίχνη πλαστικών, παλαιότερη μελέτη είχε αποκαλύψει ότι μικροπλαστικά εντοπίζονται στο σύνολο της ανατομίας των κοραλλιών και ότι «γαντζώνονται» στο σκελετό τους, λειτουργώντας σαν δεξαμενή. Η διαπίστωση αυτή έλυσε το γρίφο γύρω από το πού καταλήγει το 70% των πλαστικών σωματιδίων που απορρίπτεται στον ωκεανό και δεν εντοπίζεται.
Τώρα, νέα έκθεση από το Τμήμα Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Γουότερλου στο Οντάριο που δημοσιεύθηκε στο ACS ES&T Water ρίχνει επιπλέον φως στον τρόπο με τον οποίο τα επιβλαβή σωματίδια απορροφώνται από τα κοράλλια.
Όπως αναφέρει η μελέτη η ρύπανση από μικροπλαστικά απειλεί τα θαλάσσια οικοσυστήματα, καθώς συσσωρεύονται και εγκαθίστανται στον βυθό της θάλασσας.
Αλλά πώς καταφέρνουν και συγκεντρώνονται στα κοράλλια; Οι ειδικοί δημιούργησαν στο εργαστήριο τις περιβαλλοντικές συνθήκες ενός πραγματικού κοραλλιογενούς υφάλου, όπου πραγματοποίησαν δοκιμές εφαρμόζοντας προηγμένη νανοτεχνολογία τόσο σε ζωντανά κοράλλια όσο και σε δομές συνθετικών υφάλων.
Στόχος ήταν να προσδιορίσουν τι είναι αυτό που «κολλάει» τα μικροπλαστικά πάνω στο σώμα των θαλάσσιων ασπόνδυλων.
Κατέληξαν πως η βλέννα που τα περιβάλλει, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην απορρόφηση των μικροσκοπικών ρύπων. Ουσιαστικά, η ουσία που απελευθερώνεται προσελκύει και εγκλωβίζει με φυσικό τρόπο τα μικροπλαστικά.
Τα ευρήματα βοηθούν τους ειδικούς να αναπτύξουν στρατηγικές για την προστασία των κοραλλιογενών υφάλων από την πλαστική ρύπανση, καθώς και για την απομάκρυνσή τους χωρίς να προκληθεί περαιτέρω βλάβη.
«Αυτή η ανακάλυψη είναι κρίσιμη γιατί μας βοηθά να κατανοήσουμε πώς τα μικροπλαστικά προσκολλώνται στα οικοσυστήματα των κοραλλιών, κάτι που είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών απομάκρυνσης», δήλωσε ο Μπόξιν Ζάο, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Γουότερλου και εκ των συντακτών της έρευνας.
Επόμενος στόχος της ομάδας είναι να αξιοποιήσει τα δεδομένα που προέκυψαν από τη μελέτη και να τα εφαρμόσει σε προσπάθειες μεγάλης κλίμακας, ώστε να αναπτυχθούν μέθοδοι που όχι μόνο θα απομακρύνουν τα σωματίδια, αλλά θα αποτρέπουν την είσοδό τους στους υφάλους.