Όταν τα τανκς του Πούτιν «μπούκαραν» στην Ουκρανία, αμέσως οι ευρωπαϊκές τράπεζες στο πλαίσιο κυρώσεων, μπλόκαραν λογαριασμούς και καταθέσεις Ρώσων ολιγαρχών, κάποιοι από τους οποίους ήσαν και μόνιμοι κάτοικοι των χωρών στις οποίες είχαν τους λογαριασμούς τους.
Γράφει ο Αθανάσιος Παπανδρόπουλος
Αντιθέτως, με τους μαφιόζους ηγέτες ισλαμικής τρομοκρατικής οργάνωσης, που έχει καταχραστεί 2 δισ. ευρώ «ανθρωπιστική βοήθεια» της Ευρώπης και με πρωτοφανή κτηνωδία εισέβαλε στο Ισραήλ, προκαλώντας πόλεμο... πέρα βρέχει με τις καταθέσεις τους.
Σύμφωνα με πληροφορίες μας από εγκυρότατες πηγές, όχι μόνον δεν έχουν μπλοκαριστεί, αλλά δυο ευρωπαϊκές κυβερνήσεις διαπραγματεύονται με δολοφόνους την επιβολή ή μη κυρώσεων έναντι της απελευθέρωσης ομήρων.
Πρόκειται δηλαδή για μια άθλια συναλλαγή με τους δυνάστες του παλαιστινιακού λαού, οι οποίοι τον έχουν καταληστέψει, εξευτελίσει και 16 χρόνια τώρα βασανίζουν με τον χειρότερο τρόπο. Αδίστακτοι ισλαμιστές που δεν έχουν καμιά σχέση με την ιστορία της Παλαιστίνης, οι «ηγέτες» της Χαμάς είναι πραγματική ντροπή για τον αραβικό κόσμο και την μακραίωνη ιστορία του.
Και από την άποψη αυτή σημαντικός είναι επίσης ο ρόλος της Τουρκίας και του Κατάρ, που στηρίζουν με χρήμα και οπλισμό την ισλαμική τρομοκρατική οργάνωση, η οποία εσχάτως δημιούργησε και ελεγχόμενο από αυτή Δίκτυο... Δημοσιογράφων.
Μέλη του Δικτύου αυτού, δύο ώρες πριν από τη βάρβαρη εισβολή των τρομοκρατών στο Ισραήλ, ειδοποιήθηκαν από τους υπεύθυνους της επιχείρησης αυτής, ώστε να καταγράφουν τις βαρβαρότητες που θα έκαναν, για να τις μεταδώσουν στη συνέχεια για λόγους προπαγάνδας σε αραβικά μέσα μαζικής επικοινωνίας. Ας σημειωθεί ότι ορισμένοι από τους «δημοσιογράφους» που κλήθηκαν να αποθανατίσουν σφαγές, το σχετικό «ρεπορτάζ» το πούλησαν και σε δυτικά «πρακτορεία ειδήσεων», σε Ευρώπη και Αμερική.
«Πρωτοποριακός» σε αυτή τη νέα δημοσιογραφική πρακτική είναι γνωστός παγκόσμιας εμβέλειας χρηματοδοτούμενος από το Κατάρ αραβικός τηλεοπτικός σταθμός, μέλη του οποίου κατά καιρούς παραδίδουν και μαθήματα δημοσιογραφίας.
Το ίδιο βέβαια ισχύει και για κάποιους «ογκόλιθους» της ερευνητικής δημοσιογραφίας στη Δύση, μπροστά στους οποίους ο μέγας θεωρητικός της ναζιστικής επικοινωνίας Γκαίμπελς, φαντάζει μαθητούδι.