Η συζήτηση σχετικά με τις τεράστιες καταστροφές που έχει προκαλέσει η κλιματική κρίση, συνοδεύεται συχνά από αναφορές σε περιέργως μικρές αυξήσεις της θερμοκρασίας, όπως π.χ. ότι είναι 1,5 ή 2 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη σε σχέση με την εποχή που το αυτοκίνητο αντικατέστησε τις άμαξες με τα άλογα.
Αλλά η αναφορά σε μονοψήφιους αριθμούς θολώνει τις τεράστιες επιπτώσεις που ενδέχεται να υπάρξουν. «Έχουμε χτίσει έναν πολιτισμό που βασίζεται σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια», όπως το θέτει η Κάθριν Χέιχο, κλιματική επιστήμονας στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Τέξας.
Ο πλανήτης έχει ήδη γίνει θερμότερος κατά περίπου 1,2 βαθμούς Κελσίου, συγκριτικά με την προβιομηχανική εποχή, βγάζοντας την ανθρωπότητα εκτός όλων των ιστορικά καταγεγραμμένων ορίων. Αυτή η αύξηση της θερμοκρασίας σε ολόκληρο τον πλανήτη σε διάστημα μικρότερο του ενός αιώνα είναι, στην πραγματικότητα, πολύ ανησυχητικό, με τους ωκεανούς από μόνους τους να απορροφούν θερμότητα αντίστοιχη με πέντε ατομικές βόμβες – όπως της Χιροσίμα – να πέφτουν στο νερό κάθε δευτερόλεπτο.
Μέσω της καύσης των ορυκτών καυσίμων, έχουμε πλέον απομακρυνθεί τόσο πολύ από το παρελθόν που είναι λες και έχουμε μεταφερθεί σε έναν τελείως διαφορετικό πλανήτη.
Η τελευταία φορά που έκανε περισσότερη ζέστη από ό,τι σήμερα ήταν τουλάχιστον 125.000 χρόνια πριν, ενώ η ατμόσφαιρα περιέχει περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα – που αιχμαλωτίζει τη θερμότητα – από κάθε άλλη στιγμή εδώ και δύο εκατομμύρια χρόνια, ίσως και περισσότερα.
«Πραγματοποιούμε ένα άνευ προηγουμένου πείραμα με τον πλανήτη μας», αναφέρει η Χέιχο. «Η θερμοκρασία έχει μεταβληθεί για εμάς μόλις κατά μερικά δέκατα του ενός βαθμού μέχρι στιγμής, με μικρές διακυμάνσεις στην πορεία. Όμως πλέον φτάνουμε σε μια καμπή που δεν έχουμε δει ποτέ ξανά».
Κανείς δεν είναι απόλυτα σίγουρος για την κατάληξη που θα έχει αυτό το τρομακτικό πείραμα αλλά στους ανθρώπους αρέσουν οι προκαθορισμένοι στόχοι και γι’ αυτό, στη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα το 2015, περίπου 200 χώρες συμφώνησαν να περιορίσουν την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη σε «λιγότερο από» δύο βαθμούς Κελσίου, με τον φιλόδοξο στόχο να τη διατηρήσουν στον 1,5 βαθμό. Οι μικρότερες και φτωχότερες χώρες πάλεψαν για την επίτευξη του τελευταίου στόχου, έχοντας επίγνωση της απειλής των φονικών κυμάτων καύσωνα, των πλημμυρών και της ξηρασίας, που κρύβονται πίσω από αυτή τη φαινομενικά μικρή αύξηση της θερμοκρασίας.