H απειλή του υψηλού πληθωρισμού συνεχίζει και κλυδωνίζει τις «βασικές» αρχές που διέπουν ιστορικά τις αγορές. Μία από αυτές τις αρχές είναι το γεγονός πως ο αμερικανικός πληθωρισμός βρίσκεται γενικά σε υψηλότερο επίπεδο από τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό. Τουλάχιστον αυτό υποδεικνύουν οι πρόσφατες δεκαετίες, αφού οι ΗΠΑ με τις «βαθιές τσέπες» της Wall Street και τη «μηχανή πλούτου» της Silicon Valley κατέγραψαν τρομακτική ανάπτυξη, αφήνοντας πίσω τους την Ευρώπη.
Τώρα πια, όμως, ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν πως τα δεδομένα αυτά έχουν αλλάξει. Οι πληθωριστικές εκτιμήσεις τους για την Ευρώπη όσον αφορά το δεύτερο μισό της τρέχουσας δεκαετίας, κυμαίνονται στο 2,5%, παρόμοιες με τις πληθωριστικές εκτιμήσεις των ΗΠΑ. Πρόκειται για την πρώτη φορά από την παγκόσμια κρίση του 2008 που αυτοί οι δύο πενταετείς δείκτες συμπίπτουν.
«Ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη ενδέχεται να αποδειχθεί μονιμότερος απ’ όσο αναμένουμε», τόνισε ο αναλυτής της Morgan Stanley, Άντριου Σιτς, αναρωτώμενος εάν «έχουν, όμως, πράγματι αλλάξει οι δομικοί αναπτυξιακοί και πληθωριστικοί παράγοντες;».
Αν και η επιθετική ρητορική των κεντρικών τραπεζιτών και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού έχει μειώσει, σχετικά, τις πληθωριστικές εκτιμήσεις των αναλυτών, τα swaps παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα, ενώ ο ευρωπαϊκός δείκτης βρίσκεται σε απόσταση βολής από τον αντίστοιχο αμερικανικό.
Οι μακροπρόθεσμοι παράγοντες των πληθωριστικών πιέσεων στην Ευρώπη υστερούσαν, ιστορικά, σε σχέση με τους αμερικανικούς. Παρ’ όλα αυτά, η έξοδος από την πανδημία και η ενεργειακή κρίση έχουν, πια, εξισορροπήσει τις πληθωριστικές εκτιμήσεις στις δύο οικονομίες.
Προς το παρόν, όμως, άλλοι αναλυτές αντιμετωπίζουν αυτή τη συγκυρία με αμφιβολία. Η αναλυτής της Mizuho, Έβελιν Γκόμεζ-Λιέχτι, αναμένει πως ο ευρωπαϊκός δείκτης θα καταγράψει μείωση σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο: «Δεν πιστεύω πως περνάμε μία περίοδο όπου οι πληθωριστικές προσδοκίες της Ευρωζώνης θα μονιμοποιηθούν σε παρόμοια επίπεδα με αυτές των ΗΠΑ. Παρ’ όλα αυτά, σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο, το spread ενδέχεται να συνεχίσει να μειώνεται».