Αναφαίρετο δικαίωμα έχει ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να εμφανίζεται όποια μέρα και ώρα επιθυμεί, σε οποιονδήποτε τηλεοπτικό δίαυλο, και να καταθέτει την πολιτική του πραμάτεια.
Άλλωστε είναι ο τρίτος πολιτειακός παράγων της χώρας και ο λόγος του και οι απόψεις που εκφράζει, έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα και σημασία, στο ακροατήριο – που ενδεχομένως – τον παρακολουθεί.
Εάν μάλιστα, ο ίδιος πιστεύει (αλλά και ο πολιτικός του περίγυρος) ότι η κάθε του εμφάνιση, προσθέτει ‘’φασίολους’’ στον τορβά του κόμματος του έχει καλώς. Υπάρχει, όμως, μια ειδοποιός διαφορά την οποία δεν γνωρίζει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί προφανώς, δεν έχει αποθηκευτεί στο γνωστικό του πεδίο, η σοφή λαϊκή παροιμία, η οποία λέει ότι ‘’το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται και ο Θεός’’.
Δικαιολογημένη η άγνοια, γιατί ως γνωστόν, ο Αλέξης Τσίπρας, απεχθάνεται να ασχολείται με παροιμίες στις οποίες περιλαμβάνονται λέξεις με θρησκευτικό περιεχόμενο όπως π.χ. το ‘’Κύριε ελέησον’’.
Εξάλλου ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, αποφεύγει να περάσει έξω από εκκλησία, ακόμη και την Μεγάλη Παρασκευή. Στο δια ταύτα. Η παροιμία που προαναφέραμε χρησιμοποιείται ευρέως και ερμηνεύεται, ως εξής: ‘’Οτιδήποτε ξεπερνά τα όρια του ανεκτού και επαναλαμβάνεται συχνά- πυκνά τότε κουράζει’’. Ίσως, ο Αλέξης να μην αντιλαμβάνεται, ότι οι επαναλήψεις αυτές, όχι μόνον είναι κουραστικές, αλλά και αδιάφορες, για το ευρύ κοινό, ακόμα και σε όσους ομνύουν στο όνομα του Αλέξη.
Η τηλεοπτική πρακτική, έχει αποδείξει, ότι η υπερβατική επανάληψη, όχι μόνον ενοχλεί, αλλά λειτουργεί και σαν μπούμερανγκ, για οποιοδήποτε θέμα, γίνεται δεύτερος και τρίτος λόγος. Τι συμβαίνει λοιπόν στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ο Αλέξης, περιφέρεται από κανάλι σε κανάλι και λέει, μονίμως, μια μονοθεματική ιστορία. Ο Μητσοτάκης είναι αυτός, εκείνος έχει καταστρέψει την χώρα και πρέπει να έρθω εγώ με την προοδευτική κυβέρνηση. Όταν όλα αυτά ακούγονται σαν από μαγνητόφωνο, ο ακροατής λέει: ‘’Εδώ ήρθαμε, πάμε να φύγουμε’’.
Την ώρα που η χώρα ταλανίζεται από μύρια προβλήματα, ο Τσίπρας τα αγνοεί ή αποφεύγει να τα αναφέρει, όπως κάνει ο διάβολος με το λιβάνι. Πολύ απλά: Τι έχει να πει για τον πόλεμο που διέταξε ο Πούτιν στην Ουκρανία, για τις καθημερινές προκλήσεις του Ερντογάν, τον εξοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεων, την ευταξία στα Πανεπιστήμια, για την λειτουργία της δικαιοσύνης και του κράτους γενικότερα, για τις επενδύσεις, για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και τόσα άλλα μείζονα ζητήματα ων ουκ έστιν αριθμός. Η τοξικότητα την οποία εκπέμπουν ο Τσίπρας και σύμπας ο ΣΥΡΙΖΑ, μολύνει το περιβάλλον.
Η πλειοψηφία των Ελλήνων θέλει να ζει σε καθαρό, ξάστερο και διαυγές τοπίο. Κι αυτό ας το έχει υπόψη ο Αλέξης για να αποφεύγει τις καθημερινές διακηρύξεις στον τηλεοπτικό… αέρα.