Πολύ κουβέντα δια ασήμαντον αφορμήν. Ο λόγος για το πρόσωπο του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Τα κόμματα της Aντιπολίτευσης βρήκαν αφορμή να σηκώσουν σκόνη, νομίζοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα κερδίσουν πόντους, απέναντι στην Kυβέρνηση, που παραμένει αταλάντευτα κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Αν έτσι νομίζουν ότι θα πλήξουν την κυβέρνηση πλανώνται πλάνην οικτράν. Η αξιοπιστία λόγων και έργων μπορεί να πείσει τους πολλούς, να μετακινηθούν προς την πλευρά της αντιπολίτευσης. Όμως για ποια αντιπολίτευση άραγε μιλάμε, όταν έχουμε μπροστά μας, μια κατακερματισμένη και διαλυμένη εικόνα, που δεν εμπνέει καμιά εμπιστοσύνη στους πολίτες;
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εναπομείναντες του κάθε γκρουπούσκουλου, εκφράζουν γενικώς και αορίστως το αντί, και τίποτα άλλο, μιας και δεν παρουσιάζουν καμιά κυβερνητική πρόταση, ικανή να ταρακουνήσει τη Νέα Δημοκρατία.
Οι αρχηγίσκοι με τις θολές απόψεις τους, που νομίζουν ότι τα κόμματα είναι κάτι σαν αγέλες, με έναν μπροστάρη, γνωρίζουν ότι οι άρες μάρες που αραδιάζουν, απευθύνονται σε ένα ειδικό κοινό που ικανοποιείται με μεγάλα λόγια, κούφια περιεχομένου.
Από την άλλη πλευρά, ενώ κατακεραυνώνουν την Κυβέρνηση, που επέλεξε ένα πρόσωπο από τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας, δεν έχουν να πουν κάτι επί της ουσίας, για τον μέχρι χθες Πρόεδρο της Βουλής και επικαλούνται εθιμικό παρελθόν, που θέλει την κυβέρνηση να προτείνει για Πρόεδρο πρόσωπο, που να προέρχεται από το αντίπαλο στρατόπεδο.
Την ίδια ώρα όμως εκείνοι στις προτάσεις τους προτείνουν πρόσωπα από το στενό τους πολιτικό περιβάλλον, ανατρέποντας την θεωρία τους, για επιλογές πέρα και έξω από τον στενό κομματικό τους περίγυρο.
Η όλη συζήτηση, που την φουσκώνουν τα ΜΜΕ, ελάχιστα ενδιαφέρει το ευρύ κοινό, μιας και όλοι γνωρίζουν ότι ο ρόλος του ΠτΔ είναι απλά θεσμικός και δεν έχει να κάνει με τα θέματα που καίνε, και αυτά που επηρεάζουν την καθημερινότητά του.
Γι αυτό και η όλη συζήτηση θα λήξη στις 12 Φεβρουαρίου 2025 με την τέταρτη ψηφοφορία, με την οποία θα εκλεγεί ο προτεινόμενος από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για Πρόεδρος, ο Κώστας Τασούλας, κι από εκεί και πέρα θα αναζητηθούν άλλα θέματα να πλασάρουν εν είδει ενημερωτικής τροφής προς βρώσιν, στο αδηφάγο κοινό που περιμένει καθημερινά στην αρένα των ΜΜΕ, τα επόμενα θηράματα.
Όμως αυτό που αγνοούν οι κάθε λογής θηρευτές της ειδησεογραφίας, είναι ότι οι νέοι έχουν απομακρυνθεί από την οθόνη της TV στην συντριπτική τους πλειοψηφία και έχουν αγκαλιάσει μέσω του κινητού τους τα λεγόμενα social media, πράγμα που σημαίνει ότι και τα προϊόντα προς διαφήμιση, που απευθύνονται σε αυτούς, οδεύουν προς fb, You Tube, Tik tok κλπ.
Η πελατεία που τους απέμεινε είναι η τρίτη ηλικία, με ότι αυτό σημαίνει για τα έσοδά τους. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι όλα τα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας, κλείνουν τους ετήσιους ισολογισμούς τους με κόκκινο, ούτε επίσης το γεγονός ότι βρίσκονται στα χέρια εφοπλιστών, που κερδίζουν από τη θάλασσα για να πληρώσουν τα σπασμένα στη στεριά.
Παρά τα όσα υποστήριξε στην ομιλία του για το νέο πρόσωπο που επέλεξε ο Πρωθυπουργός για τη θέση του ΠτΔ και για τους λόγους που τον οδήγησαν στην απόφαση να μην ανανεώσει την θητεία της Κατερίνα Σακελλαροπούλου, εν τούτους είναι κοινό μυστικό ότι το μεταμεσονύχτιο πάρτι για τον εορτασμό της υπερψήφισης του νόμου για τον γάμο των ομοφυλόφιλων ζευγαριών, έπαιξε καθοριστικό ρόλο.
Κι αυτό γιατί ένα θέμα, που είχε διχαστεί η ελληνική κοινωνία, η Πρόεδρος ως ενωτικός κρίκος, που οφείλει να απέχει από ενέργειες που διχάζουν, εμφανίστηκε να παίρνει θέση, κάτι που εξόργισε κοινοβουλευτικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και μια μεγάλη μερίδα του κοινού.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι κανένα κόμμα δεν πρότεινε την επανεκλογή της. Γεγονός που αποδεικνύει, ότι δεν κέρδισε ούτε αυτούς που με σημαίες και νταούλια, είχαν ταχθεί υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων.
Η προεδρολογία θα περάσει, όπως η ελαφρά γρίπη του χειμώνα και πολύ σύντομα και εκείνοι που θα καταψηφίσουν θα αρχίσουν να μιλούν με θερμά λόγια για το νέο Πρόεδρο. Συμβαίνει αυτό στην πολιτική. Άλλο οι σκοπιμότητες, άλλο η πραγματική ζωή.
Εξάλλου τα πραγματικά προβλήματα δεν θα κληθεί να τα λύσει ο Κ. Τασούλας, αλλά η κυβέρνηση, που για το σκοπό αυτό ψηφίστηκε από τους πολίτες. Και στα δύο χρόνια που της απομένουν, χρειάζεται να γίνουν πολλά, μιας και ακόμη δεν έγινε η χώρα ένα κανονικό κράτος. Η ανομία από την μια, και τα οικονομικά προβλήματα από την άλλη, είναι και φλέγοντα και καυτά.
Η ευαγγελιζόμενη ανάπτυξη δεν μπορεί να είναι υπόθεση αριθμών, που αφορούν μόνο το δημόσιο. Είναι ανάγκη να έχουν άμεσο αντίκτυπο και τους πολίτες. Σε αυτό τον τομέα θα κριθεί η κυβέρνηση και όχι στο πρόσωπο του ΠτΔ.
Αν θα μπορέσει δηλ. να τα βγάλει πέρα μια σημαντική κατηγορία συμπολιτών μας, χωρίς επιδόματα, που δεν λύνουν τα προβλήματα, αλλά με εργασίες και μισθούς, ικανούς να συντηρήσουν τις οικογένειές τους.
Αν τα καταφέρει η κυβέρνηση σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα, θα φανεί λίαν προσεχώς. Ιδού λοιπόν η Ρόδος…