Μία νεαρή κοπέλα συναντά έναν ώριμο κύριο. Γοητευμένη, τον ερωτά αν είναι παντρεμένος. ‘’Ελεύθερος’’, απαντά εκείνος. Ακολουθεί ο εξής διάλογος: - Πόσων ετών είσθε; - Σαράντα. – Τί δουλειά κάνετε; - Εφοπλιστής. – Σας αρέσουν οι τέχνες, τα σπορ, τα ταξίδια; - Βεβαίως. – Είσθε ρομαντικός; - Πάρα πολύ! – Καλά, δεν έχετε κανένα ελάττωμα; - Ένα μόνο, λέω πολλά ψέματα!
Γράφει ο Κώστας Χριστίδης
Η αξιοπιστία είναι ουσιώδης θετικός παράγων, όχι μόνο για τις προσωπικές σχέσεις αλλά και για την όσο το δυνατόν καλύτερη λειτουργία της πολιτικής και της οικονομικής ζωής. Για τους πολιτικούς, οι οποίοι κατά κανόνα επιδιώκουν τις πρόσκαιρες εντυπώσεις με απώτερο χρονικό διάστημα την ημερομηνία των επόμενων εκλογών, είναι δύσκολο να είναι ιδιαιτέρως αξιόπιστοι. Τους πάντες, όμως, έχει ξεπεράσει σε αναξιοπιστία ο αρχηγός της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι ψευδολογίες του κατά το διάστημα των τελευταίων ετών περιλαμβάνουν και τα εξής : ‘’Θα καταργήσουμε το Μνημόνιο με ένα άρθρο και έναν νόμο’’ αλλά, αντί τούτου, υπέγραψε ένα νέο, βαρύτερο μνημόνιο. Προκήρυξε αιφνιδιαστικά δημοψήφισμα με ερώτημα ‘’ναι ή όχι’’ σε σχέδιο συμφωνίας με την ΕΕ (που είχε ήδη αποσυρθεί) και το ‘’όχι’’ του ελληνικού λαού, με ποσοστό 61%, μετέτρεψε σε μεγαλοπρεπές ‘’ναι’’. Η εξαγγελία του για νέα σεισάχθεια στα ‘’κόκκινα’’ δάνεια και το σύνθημα ‘’κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη’’ παραμερίσθηκαν. Ομοίως και η δέσμευση ότι ‘’δεν θα επιτρέψουμε να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα νησιά’’. Ομοίως και η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Ομοίως και τα περί παγώματος των ιδιωτικοποιήσεων του ΟΛΠ, του Αστέρα Βουλιαγμένης, των περιφερειακών αεροδρομίων, κλπ. (ευτυχώς, εν προκειμένω). Ομοίως, η ‘’άρνηση λήψης υφεσιακών μέτρων’’ μετετράπη σε αληθή φοροκαταιγίδα κατά της μεσαίας τάξης.
Η λίστα των ψευδολογιών είναι ατελείωτη και συνεχίζεται με … αμείωτη φόρα! Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει, αν δεν γνώριζε την απέχθεια του κ. Τσίπρα για τις εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, ότι έχει μελετήσει δύο κλασικές περί πολιτικής πραγματείες: η πρώτη είναι, βεβαίως, το έργο του Μακιαβέλι ‘’Ο Ηγεμών’’ (1517), στο οποίο αναφέρεται ότι ‘’Χρειάζεται όμως να ξέρει κανείς αυτήν τη φύση και να είναι ικανός στην προσποίηση και στην υποκρισία. Οι άνθρωποι είναι τόσο απλοϊκοί και υποτάσσονται στις τρέχουσες ανάγκες σε τέτοιο βαθμό, ώστε εκείνος που εξαπατά τεχνηέντως βρίσκει πάντα ανθρώπους που αφήνονται να εξαπατηθούν’’. Και η δεύτερη είναι το δοκίμιο του Τζόναθαν Σουίφτ ‘’Η τέχνη της πολιτικής ψευδολογίας’’ (1712), στο οποίο ο Ιρλανδός συγγραφέας, μεταξύ άλλων, σημειώνει : ‘’Πολιτική ψευδολογία είναι η τέχνη του να κάνεις τον λαό να πιστεύει ευεργετικά ψεύδη και ότι το κάνεις για καλό σκοπό [ … ] Τα ψέματα δεν πρέπει να ξεπερνούν τα συνήθη όρια της αληθοφάνειας, πρέπει να ποικίλλουν και να μην υπάρχει επίμονη προσκόλληση σε ένα και μόνο ψέμα [ … ] Κανένας άνθρωπος δεν μεταφέρει και δεν διαδίδει με τόση άνεση ένα ψέμα όσο εκείνος που το πιστεύει’’. (Κατ’ άλλην εκδοχή, συγγραφέας του δοκιμίου αυτού ήταν ο Τζον Άρμπαθνοτ, γιατρός της βασίλισσας Άννας και φίλος του Σουίφτ).
Τις οδηγίες αυτές έχει, ως φαίνεται, ενστερνισθεί ο κ. Τσίπρας, ο οποίος επιπλέον εφαρμόζει και το αξίωμα ότι ‘’η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση’’. Ιδού ένα αριστουργηματικό παράδειγμα, στο οποίο κατηγορεί την κυβέρνηση Μητσοτάκη για ψέματα : ‘’Ψέματα για τις υποκλοπές, μέχρις ότου δεν μπορούσαν πια να διαψεύσουν τα αδιάψευστα. Ψέματα για τους ‘’καταραμένους του Έβρου’’, που τους δήλωναν ακόμα και σε θεσμικές ενημερώσεις ως ανύπαρκτους, ενώ αυτοί αργοπέθαιναν για μέρες σε μια νησίδα του ποταμού. Ψέματα ακόμα και για το νεκρό πεντάχρονο παιδί, που άφησε την τελευταία του πνοή αβοήθητο και θάφτηκε από την αβοήθητη μητέρα του’’ (Οκτώβριος 2022).
Εν όψει των ανωτέρω θα επαναλάβω παλαιότερη πρότασή μου, να θεσμοθετηθεί βραβείο Μυνχάουζεν και να απονεμηθεί στον σημερινό αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη συνολική προσφορά του. Σκέφτεται κανείς επικρατέστερο υποψήφιο;
* Ο Κώστας Χριστίδης είναι νομικός- οικονομολόγος