Τα χαρούμενα κι ανυποψίαστα πρόσωπα των ευρωπαίων παραδοσιακών ηγετών του Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλδημοκρατών και των Φιλελευθέρων (που μόνο τέτοιοι δεν είναι) στην άτυπη συνάντηση για να μοιράσουν αξιώματα δείχνει πως δεν κατάλαβαν τίποτα από την ψήφο των ευρωπαίων στις τελευταίες εκλογές.
Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Οι επερχόμενες εκλογές στην Γαλλία θα ταρακουνήσουν και πάλι την γηραιά ήπειρο. Ο ελιγμός του Μακρόν αποσκοπεί στην φθορά της Λε Πεν με την προσέγγισή της στην εξουσία. Έχει όμως αυτή δεκάδες τρόπους να αποφύγει την παγίδα και να αντιστρέψει το παιχνίδι. Μάλιστα η πρόσφατη "μοιρασιά" αξιωμάτων στις Βρυξέλλες διευκολύνει τους χειρισμούς της. Οι αποδυναμωμένες πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης δείχνουν την ρηχή τους σκέψη και έλλειψη διορατικότητας και βάθους χειρισμών.
Δεν μετέχω σε αυτούς τους χειρισμούς και δεν θα έπρεπε να ενδιαφέρομαι. Είμαι όμως πολίτης της Ευρώπης και φοβάμαι για το μέλλον των παιδιών μου. Και οι αδαείς που χειρίζονται σήμερα τις τύχες της, εκχερσώνουν το αύριο των νεώτερων γενεών. Είναι δυνατόν να παραδίδουν την εξωτερική της πολιτική σε μια εμμονική με την αντι-ρωσικά της στάση Πρωθυπουργό μίας μικρής Βαλτικής χώρας.
Όπως ο Μπορέλ, πριν από αυτήν, που κάθε παρουσία του σε διεθνή φόρα (θυμάμαι λχ ένα σχετικό πριν 3 καλοκαίρια στην Τασκένδη, για το Αφγανιστάν) φόρτιζε με αδιαφορία και βαρεμάρα την ατμόσφαιρα. Για να μην πω βεβαία για τους κινδύνους πυρηνικών συγκρούσεων που προμηνύουν όλες οι πρόσφατες ανακοινώσεις του άλλου "αστεριού" της διεθνούς διπλωματίας, του επικεφαλής του ΝΑΤΟ, Στόλτενμπεργκ. Που ακριβώς βαδίζουμε με όλους αυτούς, μου είναι αδύνατον σοβαρά να εκτιμήσω. Ίσως σε αδιέξοδα και σε ακινησία. Ίσως η αμερικανική εκλογή να δείξει κάτι...
Αυτή όμως η αναντιστοιχία ευρωπαϊκών ηγεσιών και ετυμηγορίας των λαών δεν μπορεί να μείνει χωρίς συνέπειες. Δεν είναι θέμα στροφής προς τα δεξιά η προς κάπου αλλού. Οι λαοί ζητούν σεβασμό των αντιλήψεων και των ευαισθησιών τους. Woke culture, μεταναστευτικό, ακρίβεια και υποτιθέμενη πράσινη ανάπτυξη, όπως και εφαρμογή και σεβασμό του νόμου - απαιτούν οι λαοί να παρθούν μέτρα και να αντιμετωπισθούν. Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες, αντίθετα, απολαμβάνουν τα ουισκάκια τους κι' αισθάνονται ικανοποιημένοι με τους εαυτούς τους. Φοβάμαι πως κάποια δομική σύγκρουση θα ακολουθήσει. Δεν ξέρω με ποια αφορμή και πως. Αλλά ηγεσίες που αντιστρατεύονται τους λαούς τους, σπάνια μένουν αλώβητες...
Έγραψα προ ημερών πως η περιφρόνηση των λαϊκών ευαισθησιών πληρώνεται. Στις κάλπες! Αν συνεχισθεί και μετά, είναι άγνωστο τι θα επακολουθήσει. Ελπίζω να μην το πληρώσουμε όλοι..!