Έχετε την νοοτροπία του παίκτη της ζωής; Αν ναι, αυτό πρέπει να το βάλετε καλά στο μυαλό σας. Οι μεγαλόσχημοι που θαυμάζετε από κάπου ξεκίνησαν. Όπως πολύ εύστοχα έλεγε ο αείμνηστος στρατηγός Σαρλ ντε Γκωλ, πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας την περίοδο 1957-1970, ακόμα και για το μεγαλύτερο ταξίδι, το πρώτο βήμα είναι αποφασιστικό.
του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Έτσι, κατά τον ψυχολόγο Άντριου Μάνγκο, η αυτοπεποίθηση παίζει μεγάλο ρόλο στην πραγματοποίηση του πρώτου βήματος. Διότι, κακά τα ψέμματα, η αυτοπεποίθηση συνδέεται με την εμπιστοσύνη που μπορεί να έχει κανείς στον εαυτό του ότι θα τα βγάλει πέρα με το απρόβλεπτο, με περιορισμένους πόρους και ότι μπορεί να σχετίζεται δημιουργικά με τους άλλους. Τα ΜΜΕ λένε ότι μπορούμε να αγοράσουμε την αυτοπεποίθηση με δίαιτες, ρούχα της τελευταίας μόδας κλπ. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Με αυτοπεποίθηση μπορούμε να βγάλουμε έναν λόγο μπροστά στο κοινό, να περνάμε καλά και με κόσμο και μόνοι μας, να νοιώθουμε νικητές στην ζωή, να γνωρίζουμε τον εαυτό μας καλύτερα και να επιλέγουμε σωστά πώς να τον βελτιώσουμε. Μπορούμε να χαιρόμαστε τις αλλαγές, καθώς και την ρουτίνα, να εκφράσουμε το χιούμορ μας, να βοηθήσουμε ένα παιδί μας που δεν έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση να νοιώσει καλύτερα. Μπορούμε να τα πάμε καλύτερα σε μία συνέντευξη, σε εξετάσεις, συσκέψεις, συζητήσεις, διαφωνίες κλπ.
Ίσως, το σημαντικότερο είναι ότι η αυτοπεποίθηση μάς κάνει ευτυχισμένους. Μάς κάνει να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Το χτίσιμο της αυτοπεποίθησης χρειάζεται δουλειά και μπορεί να αρχίσει σε οποιαδήποτε κατάσταση βρίσκεται κανείς προς το παρόν. οι άνθρωποι διαφέρουμε πολύ μεταξύ μας ως προς τις πραγματικές μας ανάγκες, σε σχέση με την αυτοπεποίθηση. Μερικοί νοιώθουν αυτοπεποίθηση, αλλά δεν την προβάλλουν προς τα έξω, ή την έχουν για χρήση σε ορισμένα μόνον πεδία. Ή, αντίστροφα, εμφανίζονται με αυτοπεποίθηση και μέσα τους τρέμουν. Πρέπει λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε ότι μερικές φορές δεν είμαστε ρεαλιστές και να πάψουμε να υποτιμάμε τους εαυτούς μας.
Με τον τρόπο αυτό, έχει γίνει το πρώτο βήμα. Τώρα πρέπει να ακολουθήσει το δεύτερο. Εδώ, όμως, υπεισέρχεται ο τρόπος του βαδίσματος. Υπάρχουν δύο τρόποι να βαδίσεις. Είτε στον στρωμένο δρόμο, συγκεντρωμένος, βιαστικός, προς την τράπεζα όπου πας να σηκώσεις χρήματα. Είτε περπατάς στο δάσος, αφηρημένος, ήσυχος, χωρίς σκοπό, αφήνοντας την σκέψη σου να σεργιανά ανάμεσα στα κλαριά, να πηγαίνει όπου τής αρέσει, ελεύθερη και από σένα τον ίδιο. Αλίμονο στον άνθρωπο που δεν ξέρει να βαδίζει κατά τον έναν και κατά τον άλλον τρόπο και δεν μπορεί να εναλλάσσει αυτούς τους δύο τρόπους κατά το μέτρο που πρέπει.
Η ανάγκη να μάθουμε να βαδίζουμε είναι ζωτική —αλλά καλόν είναι να γνωρίζουμε και πού πάμε. Συνεπώς, τον τροχό της τύχης εμείς τον φτιάχνουμε και, τελικά, με δική μας πρωτοβουλία αρχίζει να γυρίζει. Στο πλαίσιο αυτό, είναι σημαντικό να μπορείς να επισημάνεις τους ανθρώπους
που μπορούν να επηρεάσουν καθοριστικά την επιτυχία σου και να διατηρήσεις άμεση, προσωπική και διαρκή επαφή μαζί τους. Μην πιστέψεις ούτε ένα λεπτό ότι μπορείς εσύ προσωπικά να καθορίσεις την τύχη σου στην δουλειά σου. Δεν μπορείς. Ξανά και ξανά, η μοίρα σου εξαρτάται από τις αποφάσεις κάποιου άλλου. Η μόνη σου ελπίδα είναι να επηρεάσεις αυτές τις αποφάσεις. Σε κάθε δουλειά, υπάρχουν οι ζωτικές γνωριμίες. οι άνθρωποι που έχουν την δυνατότητα να σε προωθήσουν ή να σε «θάψουν», να σε ανεβάσουν ή να σε χαντακώσουν.
Προσοχή, λοιπόν, νέε παίκτη της ζωής. Μάθε να κάνεις καλές επιλογές και, κυρίως, ανακάλυψε πώς μπορείς να τις αξιοποιήσεις.