Σαν να μην πέρασε μια μέρα … σε νέο κλείσιμο, τουλάχιστον, μέχρι τέλος Νοεμβρίου είναι πλέον όλη η Χώρα εξ’ αιτίας του κορωνοϊού και αυτό που απευχόμασταν, το βιώνουμε εκ νέου.
Νομίζω, ότι δεν είναι η ώρα για απόδοση εκατέρωθεν ευθυνών μεταξύ των «μή ψεκασμένων» και των «ψεκασμένων», γιατί το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο από τη διχόνοια στην κοινωνία μας.
Της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Αφορά τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αντιλαμβανόμαστε κάποια πράγματα και, κυρίως, τα σοβαρότερα εξ’ αυτών. Αν ακόμη κάποιοι πιστεύουν, ειλικρινά μέσα τους, ότι τόσες χιλιάδες νεκροί και τόσα εκατομμύρια κρούσματα αποτελούν ¨μύθο¨, τότε δεν υπάρχει κανένα σημείο επικοινωνίας.
Η Ελληνική κοινωνία έγινε για μία ακόμη φορά μέλος της ενημέρωσης του καναπέ. Κάθεσαι στο σπίτι σου, αγωνιάς για τα οικονομικά και τα επαγγελματικά σου προβλήματα και όλα τα υπόλοιπα τα παρακολουθείς σαν άλλο ένα τηλεπαιχνίδι, που κάποια στιγμή θα τελειώσει και θα πας για ύπνο.
Εξ’ άλλου, έχεις κατασταλάξει μέσα σου, ότι για όλα όσα συμβαίνουν ευθύνονται πάντα οι άλλοι: Φταίνε οι Κινέζοι για τον κορωνοϊό, φταίνε οι Ευρωπαίοι για την κατάντια μας, φταίνε οι Αμερικανοί γιατί δεν μας υποστηρίζουν πολύ, φταίνε οι Ρώσοι που δεν μας υποστηρίζουν καθόλου κοκ
Σε εθνικό δε επίπεδο, φταίνε οι νέοι, φταίνε και οι ηλικιωμένοι, φταίνε τα μπαρ και τα εστιατόρια, φταίνε τα μέσα μεταφοράς κοκ.
Οι θεωρίες συνομωσίας είναι εύκολες, απλοϊκές, δεν κοστίζουν και διαδίδονται αμέσως.
Υπάρχει όμως τις περισσότερες φορές και κάτι πιο απλό και αυταπόδεικτο: η αλήθεια.
Η αλήθεια των επιστημόνων, η αλήθεια των νοσούντων και η αλήθεια των ασθενών και των νεκρών.
Μια άλλη αλήθεια είναι οι ιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό, που καλούνται εκ νέου, όχι απλώς να συνδράμουν στα δύσκολα, αλλά να επωμιστούν όλο το βάρος της ίασης.
Αλήθεια, επίσης, είναι, ότι από το νέο κλείσιμο της χώρας, οι μόνοι που δεν πλήττονται – και μπράβο τους, είναι η δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι θα μισθοδοτούνται κανονικά.
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες καλούνται, για πολλοστή φορά, να αντιμετωπίσουν και αυτή τη δυσκολία, που σίγουρα θα είναι πιο οδυνηρή, αφού έρχεται προσθετικά στα Μνημόνια και στο προηγούμενο κλείσιμο.
Η χώρα μας και εμείς, οι κάτοικοί της, δεν είμαστε καθημερινά στόχος των παγκόσμιων κέντρων εξουσίας και ουσιαστικά, τα κέντρα αυτά δεν πρέπει να ασχολούνται και πολύ με εμάς. Ας κοιτάξουμε τον πλανήτη μας, ας δούμε προσεκτικά πόσο χώρο καταλαμβάνουμε σε αυτόν και κατόπιν, ας ξανασκεφτούμε τα πράγματα.
Το βασικό όμως είναι, ότι εσύ και εμείς, ατομικά και σαν κοινωνία … δεν φταίμε ποτέ και για τίποτα!