Στα ύψη το οικονομικό κόστος της παχυσαρκίας, το οποίο αυξάνεται κάθε χρόνο. Το 2019 αντιπροσώπευε το 2,19% του παγκόσμιου ΑΕΠ και θα αυξηθεί στο 3,29% μέχρι το 2060.
Αυτές είναι οι προβλέψεις του World Obesity Atlas 2023, που δημοσιεύει η Παγκόσμια Ομοσπονδία Παχυσαρκίας, η οποία αναλύει τις οικονομικές επιπτώσεις του φαινομένου σε 161 χώρες.
Περισσότεροι από 1,5 δισεκατομμύριο ενήλικες και σχεδόν 400 εκατομμύρια παιδιά – ένας στους τέσσερις ανθρώπους στον κόσμο – θα ζουν με παχυσαρκία μέσα σε 12 χρόνια, εάν η πάθηση δεν περιοριστεί. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για τις χώρες με λιγότερους πόρους, σύμφωνα με το elpais.
Εάν δεν αλλάξει τίποτα, ο οικονομικός αντίκτυπος της παχυσαρκίας παγκοσμίως θα φτάσει τα 4,32 τρισεκατομμύρια δολάρια σε απώλειες ετησίως έως το 2035. Το ποσοστό αυτό αντιπροσωπεύει σχεδόν το 3% του τρέχοντος παγκόσμιου ΑΕΠ, συγκρίσιμο με τον αντίκτυπο της πανδημίας Covid-19 το 2020.
Η παχυσαρκία απορροφά τις δαπάνες για τη δημόσια υγεία λόγω του υψηλού κόστους των χρόνιων ασθενειών που σχετίζονται με αυτήν. Ευθύνεται για το 71% του συνολικού κόστους θεραπείας του διαβήτη, το 23% των δαπανών για καρδιαγγειακές παθήσεις και το 9% του κόστους για τον καρκίνο.
Αυτοί οι ασθενείς – των οποίων το προσδόκιμο ζωής μειώνεται κατά μέσο όρο κατά τρία χρόνια – χρειάζονται μεγαλύτερο αριθμό ιατρικών επισκέψεων, νοσηλειών, εργαστηριακών και ακτινολογικών εξετάσεων.
Στις χώρες του ΟΟΣΑ, κατά μέσο όρο, η παχυσαρκία επιβαρύνει τα έξοδα κατά 8,4%, μειώνοντας το ΑΕΠ κατά 3,3%. Σε ορισμένες χώρες —όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες— η επιβάρυνση είναι ακόμη μεγαλύτερη, στο 14%.
Υπάρχει μια ολόκληρη σειρά έμμεσων δαπανών που σχετίζονται με την παχυσαρκία. Οι διαταραχές που σχετίζονται με την υγεία αυξάνουν την αποχή από την εργασία, μειώνουν την παραγωγικότητα και ενισχύουν τις ανισότητες.
«Τα άτομα με τουλάχιστον μία χρόνια νόσο που σχετίζεται με το υπερβολικό βάρος έχουν 8% λιγότερες πιθανότητες να εργαστούν το επόμενο έτος», σύμφωνα με το The Heavy Burden of Obesity, μια μελέτη του ΟΟΣΑ.
Λίγες χρόνιες ασθένειες έχουν προχωρήσει τόσο γρήγορα τις τελευταίες δεκαετίες —ανεξάρτητα από το οικονομικό και γεωγραφικό πλαίσιο— όσο η παχυσαρκία, την οποία ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ταξινομεί ως επιδημία.
Ο ΠΟΥ ορίζει την παχυσαρκία ως μια μη φυσιολογική ή υπερβολική ποσότητα συσσωρευμένου λίπους που παρουσιάζει κίνδυνο για την υγεία. Για τους ενήλικες, το να έχουν δείκτη μάζας σώματος ΔΜΣ μεγαλύτερο ή ίσο με 25 σημαίνει ότι είναι υπέρβαροι, ενώ η παχυσαρκία ορίζεται από ΔΜΣ μεγαλύτερο ή ίσο με 30.