Παρά τις πιέσεις από Πεκίνο και Ουάσινγκτον, η παράνομη εφοδιαστική αλυσίδα που μεταφέρει ιρανικό αργό πετρέλαιο στην Κίνα επανακάμπτει, αναζητώντας νέους τρόπους μεταφοράς. Στα τέλη Απριλίου, δεξαμενόπλοιο με το όνομα Global εκφόρτωσε περίπου 2 εκατ. βαρέλια σε κυβερνητικό λιμάνι της Σαντόνγκ. Ωστόσο, επρόκειτο στην πραγματικότητα για το Gather View, ένα VLCC που είχε υποστεί κυρώσεις από τις ΗΠΑ και λειτουργούσε με ψευδή ταυτότητα, προσποιούμενο πως ήταν άλλο πλοίο που έχει διαλυθεί.
Αυτό είναι το πρώτο καταγεγραμμένο περιστατικό εισόδου τέτοιου πλοίου σε λιμάνι της επαρχίας μετά την απαγόρευση των δεξαμενόπλοιων υπό κυρώσεις από τον Ιανουάριο. Παρά την αυστηροποίηση των μέτρων, το Ιράν και τα ανεξάρτητα κινεζικά διυλιστήρια, γνωστά ως “τευτλοκαλλιεργητές”, καταβάλλουν προσπάθειες να διατηρήσουν το παράνομο εμπόριο. Η χρήση πλοίων-ζόμπι γίνεται όλο και πιο συχνή, καθώς η αμερικανική πίεση επιταχύνεται και οι εναλλακτικές λιγοστεύουν.
Η πώληση ιρανικού αργού αποτελεί ζωτικής σημασίας έσοδο για την Τεχεράνη και οικονομική σανίδα σωτηρίας για τα ανεξάρτητα κινεζικά διυλιστήρια της Shandong. Προηγουμένως, χρησιμοποιούνταν μεταφορές από πλοίο σε πλοίο στα ανοιχτά της Μαλαισίας, αλλά πλέον οι έμποροι ψάχνουν ιδιωτικά λιμάνια ή προσαρμόζουν μεγάλα VLCCs για άμεση μεταφορά. Η συγκεκριμένη παράδοση σε κρατικό λιμάνι αποτελεί ρίσκο: εάν εντοπιζόταν, θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάσχεση φορτίου αξίας 120 εκατ. δολαρίων και επιβολή δευτερογενών κυρώσεων, όπως συνέβη πρόσφατα στη νότια Κίνα.
Το Gather View εισήλθε στις 25 Απριλίου στο λιμάνι Dongjiakou, το οποίο ανήκει στον κρατικό όμιλο Shandong Port Group. Η πορεία του αποκαλύπτει τη νέα τακτική: μεταφορά φορτίου από πλοίο της Εθνικής Ιρανικής Εταιρείας Πετρελαίου ανοιχτά της Μαλαισίας και επιστροφή στη Σαντόνγκ με κρυφή ταυτότητα. Η αρχική ταυτότητα του πλοίου Global, που διαλύθηκε στο Μπανγκλαντές το 2021, του επιτρέπει να δρα με «καθαρό» όνομα, όπως μεταδίδει το Bloomberg.
Παρά τις προσπάθειες των κινεζικών αρχών, μικρότερα φορτία εξακολουθούν να εκφορτώνονται σε ιδιωτικά λιμάνια, όπως στον τερματικό σταθμό Dongying. Ωστόσο, αυτές οι λύσεις είναι λιγότερο επικερδείς, αφού δεν μπορούν να υποδεχθούν τεράστια VLCCs. Οι εμπλεκόμενοι γνωρίζουν το ρίσκο, αλλά η ανάγκη να κρατηθεί ζωντανή η ροή ιρανικού αργού οδηγεί σε καινοτόμες – και ριψοκίνδυνες – πρακτικές που δοκιμάζουν τα όρια της επιτήρησης και της διπλωματίας.