Οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας συμφώνησαν ότι θα πρέπει να είναι σε ετοιμότητα να αυξήσουν τα επιτόκια εφόσον χρειαστεί, παρότι στην τελευταία τους συνεδρίαση στην Αθήνα αποφάσισαν να τα διατηρήσουν αμετάβλητα.
Όπως αναφέρεται στα πρακτικά της συνεδρίασης της 25ης και 26ης Οκτωβρίου που δημοσιοποιήθηκαν σήμερα, «ακόμη και αν τα επιτόκια παραμείνουν αμετάβλητα κατά την τρέχουσα συνεδρίαση, διατυπώθηκε η άποψη ότι το Διοικητικό Συμβούλιο θα πρέπει να είναι έτοιμο, βάσει μιας συνεχιζόμενης αξιολόγησης, για περαιτέρω αυξήσεις των επιτοκίων, αν χρειαστεί, ακόμη και αν αυτό δεν αποτελεί μέρος του τρέχοντος βασικού σεναρίου».
Η ΕΚΤ διατήρησε τα επιτόκια αμετάβλητα τον περασμένο μήνα για πρώτη φορά από τότε που ξεκίνησε έναν επιθετικό κύκλο αύξησης των επιτοκίων στα μέσα του 2022. Ωστόσο, πλέον η οικονομία της Ευρωζώνης«μπάζει νερά» και η ύφεση είναι πιθανή μετά τη συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 0,1% το τρίτο τρίμηνο
Επιπλέον, στη συνεδρίαση τονίστηκε ότι το Διοικητικό Συμβούλιο πρέπει να επιδείξει επίμονο αλλά και επαγρύπνηση. «Η επιμονή θεωρείται απαραίτητη για την επαναφορά του πληθωρισμού στο 2% μεσοπρόθεσμα», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
«Η επαγρύπνηση συνίσταται στο ότι πρέπει να αποφευχθεί η υπερβολική αυτοπεποίθηση και ο εφησυχασμός ενόψει των πιθανών νέων προκλήσεων που θα μπορούσαν να βρίσκονται μπροστά μας έως ότου ο πληθωρισμός επανέλθει στο στόχο. Ωστόσο, τονίζεται το γεγονός πως το Διοικητικό Συμβούλιο όφειλε να επιβεβαιώσει την αποτελεσματικότητα των μέτρων του και να αναγνωρίσει την πρόοδο που είχε σημειωθεί.
Συνολικά, επισημάνθηκε ότι η διαδικασία του αποπληθωρισμού φάνηκε να εξελίσσεται σε μεγάλο βαθμό όπως αναμενόταν, αντανακλώντας όχι μόνο τις μειούμενες επιδράσεις των εξωγενών παραγόντων που είχαν ωθήσει τον πληθωρισμό προς τα πάνω, αλλά και τον αντίκτυπο της νομισματικής πολιτικής.
Ο πληθωρισμός είχε εξελιχθεί σύμφωνα με τις προβλέψεις, αν και η ανάπτυξη αποδείχθηκε ασθενέστερη από την αναμενόμενη, εν μέρει λόγω της υλοποίησης των καθοδικών κινδύνων.
Ταυτόχρονα, παρήγορο για τους policymakers της Ευρωζώνης ήταν το γεγονός ότι τα σφάλματα πρόβλεψης για τον πληθωρισμό κυμαίνονται κοντά στο μηδέν και, αν μη τι άλλο, η διαδικασία αποπληθωρισμού προχωρά κάπως ταχύτερα από ό,τι αναμενόταν.