Ακούγοντας τον πρόεδρο του Δ.Σ. του Συνδέσμου ελληνικών Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας κ.Σπύρο Θεοδωρόπουλο, να απαντά στις ερωτήσεις της δρ. Φαίης Μακαντάση, διευθύντριας Ερευνών του Οργανισμού δια ΝΕΟσις, στην εκδήλωση της Κίνησης Πολιτών για την Ανοικτή Κοινωνία, για τη βιομηχανία και την Οικονομία του Μέλλοντος, θυμήθηκα τα λόγια του νομπελίστα Αμερικανού οικονομολόγου Ρόμπερτ Σόλοου (1923-2024) που είχε πει: «Όποιος πιστεύει ότι η οικονομική επιτυχία μιας κοινωνίας είναι ανεξάρτητη από τις ηθικές και πολιτιστικές της επιταγές, προφανώς έχει κάτι άλλο στο νου του».
Του Aθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου
Πράγματι, ο πρόεδρος του Δ.Σ. του ΣΕΒ κάνοντας λόγο για το νέο παραγωγικό μοντέλο,το οποίο αποτελεί ζωντανή και κρίσιμη πρόκληση για τη χώρα, υπογράμμισε ότι το τελευταίο εξαρτάται και από τις αξίες που υπάρχουν σε μια κοινωνία και άρα σε μεγάλο βαθμό, δεν μπορεί παρά να είναι το προϊόν μιας συγκεκριμένης κουλτούρας, Αυτής της καινοτομίας, της ατομικής και συλλογικής δημιουργίας και της συνεχούς προσπάθειας για το καλύτερο...
Με πιο απλά λόγια, η παρατήρηση του κ. Σπύρου Θεοδωρόπουλου, παρέπεμπε στο μνημειώδες έργο του καθηγητού Ιστορίας και Οικονομικών του Χάρβαρντ David Landes (1924-2013), «Ο πλούτος και η Φτώχεια των Εθνών» (1998), ο οποίος έγραφε ότι «η πολιτιστική πραγματικότητα διάφορων περιοχών του κόσμου, οδήγησε ορισμένες χώρες στην οικονομική και στρατιωτική κυριαρχία και στην υλική πρόοδο, ενώ συνέβαλε στην καθυστέρηση άλλων».
Αναφερόμενος στο ίδιο θέμα πολλά χρόνια πριν τον David Landes, ο Joseph Schumpeter (1883-1950), ανάπτυξε τη θεωρία της «δημιουργικής καταστροφής», τονίζοντας ότι σε μια κοινωνία είναι άμεση η σχέση της κουλτούρας της με την ανάπτυξη και προώθηση καινοτόμων προϊόντων, τεχνικών και ιδεών, που οδηγούν στην ανάπτυξη και την έξοδο από τη φτώχεια.
Ποιες είναι λοιπόν οι σημερινές κυρίαρχες αξίες στην ελληνική κοινωνία, που α μπορούσαν να την κάνουν καινοτόμο και δημιουργική;
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ πιστεύει ότι θα έπρεπε να ενδυναμωθούν αξίες όπως αυτές της ατομικής και συλλογικής προσπάθειας, της απόκτησης γνώσεων με τρόπο μόνιμο και αποτελεσματικό, της κριτικής αντίληψης, της ηθικής, της φαντασίας και τέλος της απόκτησης εμπιστοσύνης, προς αρχές και θεσμούς, που είναι και το μεγάλο έλλειμμα στη χώρα μας.
Σημειώνουμε επίσης ότι στην παρουσίασή του, ο κ. Σπύρος Θεοδωρόπουλος, υπήρξε αιχμηρός και έναντι της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία με τους κανονισμούς που εφαρμόζει όχι μόνον πλήττει την ευρωπαϊκή βιομηχανία, αλλά προωθεί προς την Ευρωπαϊκή Ένωση εισαγωγές προϊόντων που προέρχονται από χώρες που δεν εφαρμόζουν περιβαλλοντικούς κανονισμούς.. Πρόκειται όντως για ένα πολύ σοβαρό θέμα, το οποίο μεταξύ άλλων επιβαρύνει και το κόστος παραγωγής της ευρωπαϊκής αγροτικής παραγωγής, με ελάχιστη και περιορισμένη γεωγραφικά θετική επίπτωση για το περιβάλλον.
Τονίζοντας επίσης ότι η ελληνική βιομηχανία αντιπροσωπεύει το 14% του ΑΕΠ, προσφέροντας εργασία σε 1,1 εκατομμύριο ανθρώπους και συμμετέχοντας με 45 δισ. ευρώ στον εθνικό πλούτο κάθε χρόνο, ο πρόεδρος του ΔΣ του ΣΕΒ, υπογράμμισε ότι ο κλάδος αποτελεί κορυφαία πηγή καινοτομίας και διάχυση της γνώσης στις υπό ανάδυση κοινωνίες της τεχνητής νοημοσύνης.
Και από την άποψη αυτή σημειώνουμε ότι άν για τη βιομηχανική επανάσταση ο γάμος επιστήμης και τεχνικής υπήρξε καθοριστικός, σήμερα το ζευγάρωμα τεχνολογίας και ευφυΐας οδηγεί σε νέα μονοπάτια, που σίγουρα είναι αυτά της βιομηχανίας του μέλλοντος. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον ο πρόεδρος του Δ.Σ. του ΣΕΒ δίνει τεράστια σημασία στην εκπαίδευση. Μια αξία ενοχλητική για κάποιους.