Σε νέο χαμηλό βυθίζεται σήμερα η Τουρκική λίρα, ενώ ο πληθωρισμός που επιτίθεται στις τσέπες των Τούρκων αυξάνει τις τιμές και επιδεινώνει όλο και περισσότερο την οικονομική τους κατάσταση.
Την ίδια ώρα ο Ερντογάν προσπαθεί να πρωταγωνιστήσει στην επικαιρότητα του πλανήτη πυροδοτώντας μια κρίση χωρίς προηγούμενο.
Είναι μια προσπάθεια να διαφύγει από τον (οικονομικό) λάκκο που έχει σκάψει ο ίδιος και τώρα γεμίζει γρήγροα με νερό και απειλεί να τον πνίξει.
Με αυτό ξεκίνησε ένα φαραωνικό πρόγραμμα υποδομών και άρχισε να φουσκώνει μια φούσκα δανεισμού που σε πρώτη φάση έβγαλε εκατομμύρια Τούρκων από τη φτώχεια και τους έφερε στις πόλεις:
Από τότε που ο Ερντογάν αποχώρησε από τη θέση του Δημάρχου Κωνσταντινούπολης (1998) έχουν προστεθεί… δύο Αθήνες στον πληθυσμό της μεγαλούπολης που σήμερα φτάνει τα 15,2 εκατομμύρια και είναι η 15η μεγαλύτερη του πλανήτη.
Αλλά αυτή η φρενήρης πορεία της οικονομίας της χώρας δεν χρηματοδοτήθηκε μόνο από το διεθνές κεφάλαιο -τις επενδύσεις και τα έσοδα από εξαγωγές και τουρισμό.
Την χρηματοδότησαν οι ίδιοι οι Τούρκοι δια της υποτίμησής του νομίσματός τους που είναι χαρακτηριστικό της… βασιλείας Ερντογάν.
Μόνο την τελευταία δεκαετία η φτωχοποίηση είναι εντυπωσιακή:
Η λίρα μόνο την τελευταία δεκαετία έχει χάσει τα πέντε έκτα της αξίας της. Αντίστοιχα η αγοραστική δύναμη των Τούρκων σε διεθνείς όρους έχει υποχωρήσει στο ένα έκτο.
Ο μεγάλος χρηματοδότης του Ερντογάν ήταν ο ίδιος του ο λαός.
Όμως η διολίσθηση της αγοραστικης αξίας που έχει φτάσει τα όρια της κατάρρευσης δεν είναι ο μόνος εχθρός του Τούρκου προέδρου.
Η υποτίμηση του νομίσματος κάνει τα δάνεια σε σκληρό νόμισμα πολύ πιο δύσκολο να αποπληρωθούν – έως αδύνατο. Αυτό όμως φέρνει το φάσμα της χρεοκοπίας πιο κοντά.
Επιπλέον, καθώς όλο και περισσότεροι Τούρκοι πλέον αντιλαμβάνονται αυτό το μυστικό, σπρώχνουν και οι ίδιοι το νόμισμα χαμηλότερα, καθώς το ξεφορτώνονται με το που το πιάνουν στα χέρια τους και το ανταλλάσσουν με συνάλλαγμα.
Το αδιέξοδο του Τούρκου προέδρου είναι ανυπέρβλητο.
Η τουρκική οικονομία θα σκάσει νομοτελειακά – και αυτό είναι κάτι που ο Ταγίπ Ερντογάν γνωρίζει.
Μόνη διέξοδος είναι να δημιουργήσει εχθρούς και αφορμές για εκρήξεις ωστε να φορτώσει εκεί το αναπόφευχτο game over – και αυτό τον κάνει πιο επικίνδυνο.
Ωστόσο η απάντηση του τί έφταιξε, τη δίνει το παραπάνω διάγραμμα. Στην μετά Ερντογάν φάση, στη φάση μετά την καταστροφή, όταν οι ψηφοφόροι θα μάθουν την αλήθεια, η οικονομική καταστροφή της Τουρκίας θα έχει ονοματεπώνυμο.