Τα μικροπλαστικά βρίσκονται σχεδόν παντού, με τους επιστήμονες να διενεργούν έρευνες γύρω από τις επιπτώσεις τους στον άνθρωπο. Παλαιότερη μελέτη είχε αποκαλύψει ότι τα σωματίδια αυτά μπορούν να παραβιάσουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και να ταξιδέψουν απευθείας στον εγκέφαλο. Αρκεί μία εισπνοή, μάλιστα, για να ανοίξει την πόρτα στις επιβλαβείς ουσίες με προορισμό τον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Τώρα, νέα έρευνα για πρώτη φορά παρατήρησε την πορεία των μικροπλαστικών στον οργανισμό και διαπιστώθηκε πως εμποδίζουν την ροή του αίματος στον εγκέφαλο.
Αναλυτικότερα, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, το Πανεπιστήμιο Ντιουκ των ΗΠΑ και το Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης, παρακολούθησαν πώς τα σωματίδια «καταβροχθίζονται» από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος σε ποντίκια εργαστηρίου, ταξιδεύουν μέσα από το αίμα και τελικά εγκλωβίζονται στα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου.
Κάποια από αυτά τα σωματίδια παγιδεύτηκαν στα αιμοφόρα αγγεία στο φλοιό του εγκεφάλου, με τον επικεφαλής της μελέτης και ερευνητή βιοϊατρικής στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, Χαϊπένγκ Χουάνγκ, να χαρακτηρίζει τη συγκέντρωση «αυτοκινητιστικό ατύχημα στα αιμοφόρα αγγεία».
Κάποια από αυτά τελικά απομακρύνθηκαν, ενώ άλλα παρέμειναν όσο διήρκησε η μελέτη, δηλαδή για τέσσερις εβδομάδες.
Η μειωμένη ροή αίματος στον εγκέφαλο είναι γνωστή αιτία της αγγειακής άνοιας, με τα ευρήματα της μελέτης να προκαλούν ανησυχία για τις πιθανές βλάβες από την έκθεση σε μικροπλαστικά.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μερικά από τα ποντίκια παρουσίασαν διαταραχές της νευρικής δραστηριότητας και γνωστική εξασθένιση, με την ταχύτητα τους και τη συνολική απόσταση που διένυσαν να είναι χαμηλότερες συγκριτικά με άλλα. Επομένως, τα μικροπλαστικά μπορεί να αναστείλουν την ικανότητα κίνησής τους.
Ο Χουάνγκ χαρακτήρισε «ανησυχητικές» τις πιθανές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των μικροπλαστικών σε νευρολογικές διαταραχές.
Βέβαια, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι άνθρωποι και ποντίκια έχουν διαφορετικά ανοσοποιητικά συστήματα και καρδιαγγειακά και εγκεφαλοαγγειακά κυκλοφορικά συστήματα, επομένως δεν είναι γνωστό αν ο οργανισμός του ανθρώπου θα έχει την ίδια συμπεριφορά.