Η ταχύτατη εξάπλωση της τεχνητής νοημοσύνης αλλάζει ριζικά τον κόσμο της εργασίας, με τις επιχειρήσεις να καλούνται να διαχειριστούν μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο ανθρώπινο δυναμικό και την αποδοτικότητα.
Οι εταιρείες έχουν την υποχρέωση να προστατεύσουν τις θέσεις εργασίας, καθώς η μαζική ενσωμάτωση της AI ενδέχεται να προκαλέσει ανεργία και να διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες. Ο ΟΗΕ προειδοποίησε πρόσφατα, μέσω του Οργανισμού Εμπορίου και Ανάπτυξης, ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να επηρεάσει έως και το 40% των θέσεων παγκοσμίως, εντείνοντας τις ανισότητες μεταξύ χωρών.
Επανεκπαίδευση και νέες θέσεις εργασίας
Οι επιχειρήσεις καλούνται όχι μόνο να εξοπλίσουν τους εργαζόμενους με νέες δεξιότητες που απαιτούνται στην εποχή της AI, αλλά και να προωθήσουν τη δημιουργία νέων επαγγελματικών ευκαιριών, ώστε να αποτραπούν οι κοινωνικές αναταράξεις.
Παρότι προβάλλεται η ιδέα ότι η τεχνητή νοημοσύνη αυξάνει την αποδοτικότητα των εργαζομένων, οι ειδικοί συμφωνούν πως πρέπει να εξεταστούν και οι απρόβλεπτες αρνητικές συνέπειες.
Ψηφιακή εργασία και τάσεις προσλήψεων
Σύμφωνα με τον δείκτη τάσεων εργασίας της Microsoft για το 2025, το 82% των εργοδοτών δηλώνει ότι σκοπεύει να αξιοποιήσει τεχνολογίες γενετικής AI για να ενισχύσει την παραγωγικότητα του ανθρώπινου δυναμικού μέσα στους επόμενους 12-18 μήνες. Το 78% των στελεχών σκέφτεται να προσλάβει εξειδικευμένο προσωπικό στην AI, ενώ το 47% δηλώνει ότι η κατάρτιση των υφιστάμενων εργαζομένων αποτελεί πρώτη προτεραιότητα. Ωστόσο, το 33% εξετάζει ακόμη και περικοπές προσωπικού.
Πέρα από τις επιπτώσεις στις θέσεις εργασίας, η ηθική χρήση της τεχνητής νοημοσύνης έχει αρχίσει να απασχολεί εντονότερα. Τα δεδομένα που «τρέφουν» τα μοντέλα AI προέρχονται από ανθρώπους και μεταφέρουν ενδεχομένως τις προκαταλήψεις τους – επομένως τίθεται το ζήτημα της σωστής διαχείρισης.
Παρά τους φόβους, πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα καταστεί τελικά προσβάσιμη σε όλους και θα δημιουργήσει νέες δυνατότητες. Ίσως μάλιστα να αναδείξει ξανά την αξία χειρονακτικών επαγγελμάτων, γεννώντας νέες μορφές εργασίας.
Ακόμα και αν οι πρώτες ανισότητες είναι έντονες, απαιτείται συλλογική δράση από κράτη, επιχειρήσεις και εκπαιδευτικά ιδρύματα ώστε να αποφευχθεί η παγίωση της ανισότητας στο νέο τεχνολογικό τοπίο.