Απόψε το βράδυ τελειώνει η... αγγαρεία των γραφικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, τα οποία πιστεύουν ότι με την πρόταση μομφής που κατέθεσαν κατά της κυβέρνησης για τα Τέμπη, ότι θα γίνει η χώρα... φτερό στον άνεμο, για το δικό τους καπρίτσιο!
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Η πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης από ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας είναι μια πράξη απελπισίας, η οποία ωστόσο, αναδεικνύει μια σειρά από αντιφάσεις. Για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ θέλει να κάνει... χωριό με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά, που την περίοδο των μνημονίων "στόλιζαν" τα στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη με χαρακτηρισμούς όπως "γερμανοτσολιάδες" και "προδότες"! Η περίπτωση της Πλεύσης Ελευθερίας δεν συνδέεται με το σενάριο της συνεργασίας των κομμάτων της Αριστεράς, γιατί είναι μια συγκυριακή σύμπλευση, η οποία δεν γίνεται με... τρέλα και κορδέλα! Σε κάθε περίπτωση όμως, η Πλεύση Ελευθερίας είναι το μόνο κόμμα στο αριστερό μπλοκ που ευνοείται από τις δημοσκοπήσεις.
Τα πράγματα πρέπει να τα πούμε με το όνομα τους και χωρίς περιστροφές. Η μόνη... υπηρεσία που προσφέρουν αυτήν την περίοδο τα κόμματα της αντιπολίτευσης με την αμφισβήτηση της κυβέρνησης είναι η παράδοση διαπιστευτηρίων σε συγκεκριμένα συμφέροντα, όπως επιχειρηματίες που έχουν διάφορα... προβλήματα, τα οποία, δεν μπορεί να τους τα λύσει ο Μητσοτάκης! Για την ακρίβεια, ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να συγκαλύψει εγκλήματα, με τα οποία συνδέονται συγκεκριμένα πρόσωπα που έχουν οικονομική ισχύ και χρησιμοποιούν ομάδες κρούσης για να εκβιάζουν καταστάσεις...
Επιπλέον, το ανακάτεμα του εγχώριου πολιτικού σκηνικού από μια συμμαχία "προθύμων ηλιθίων" αποτελεί μια πράξη που σίγουρα έχει απήχηση και εκτός συνόρων και ειδικότερα στη Ρωσία του Πούτιν! Είναι κάτι το οποίο αποδεικνύεται πάρα πολύ εύκολα. Ας μας υποδείξει κάποιος ένα κόμμα, το οποίο συστρατεύτηκε ξεκάθαρα και χωρίς αστερίσκους με την εθνική γραμμή της κυβέρνησης για την υποστήριξη της Ουκρανίας, η οποία δέχθηκε επίθεση από εισβολείς. Είμαστε πρόθυμοι να ανασκευάσουμε, αν βρεθεί έστω και ένα. Όπου και να κοιτάξει κάποιος βλέπει "Πουτινόφιλους" και υπονομευτές των εθνικών συμφερόντων. Όμως, θα πρέπει να σκεφτούν αυτά τα κόμματα που τάσσονται με τον κοινό εχθρό της Ευρώπης, τι θα έλεγαν στην περίπτωση που ο Ερντογάν "μπουκάριζε" στη Θράκη, ως άλλος Πούτιν. Είναι απλό. Για τους αριστερούς θα έφταιγε η Ελλάδα που δεν κάθεται να συζητήσει για την επίτευξη ειρήνης με τον εισβολέα! Αυτό θα συνέβαινε.
Όσοι ζητούν την πτώση της κυβέρνησης είναι ξεκάθαρο ότι είτε ακούσια, είτε... εκούσια κάνουν αλλουνού... μυλωνά θελήματα. Για παράδειγμα ο Πούτιν θέλει να προκαλέσει ρωγμές σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν τα κατάφερε στη Γαλλία με τη Λεπέν, δεν του βγήκε στη Γερμανία με τους φασίστες του AfD", αλλά προσπαθεί με τους εγχώριους "πρόθυμους ηλίθιους" να πετύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στην Ελλάδα, δηλαδή την ανατροπή Μητσοτάκη! Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα, παρατηρούμε την αντεθνική στάση των εγχώριων κομμάτων, όταν ξέρουν ότι η πτώση της κυβέρνησης θα οδηγήσει σε πολιτική αστάθεια. Άρα θα πλήξουν την οικονομία και τη θέση της χώρας, όταν την ίδια στιγμή, οι δημοσκοπήσεις και οι αριθμοί δείχνουν ότι μετά τον Μητσοτάκη υπάρχει το χάος!
Όλα τα παραπάνω γίνονται σε μια περίοδο, όπου η Ελλάδα περιμένει νέες αναβαθμίσεις του αξιόχρεου (απόψε το βράδυ από τον καναδικό οίκο DBRS και την άλλη Παρασκευή από τον αμερικανικό Moody's). Αν κάνουμε μια προσομοίωση σε συνθήκες πρόωρων εκλογών, τότε, με το... καλημέρα θα βλέπαμε τις τιμές των ομολόγων να γκρεμίζονται, το Χρηματιστήριο Αθηνών να τρώει "ξύλο" αλύπητο και το επενδυτικό κλίμα να επιδεινώνεται ραγδαία. Προφανώς, αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε θα αρχίσουν οι υποβαθμίσεις και τα όποια μέτρα στήριξης προς την κοινωνία θα πήγαιναν... διακοπές! Επιπλέον, βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου κυριαρχεί ο "τυφώνας Τραμπ", ενώ δίπλα μας έχουμε και τον Τούρκο, ο οποίος καραδοκεί για να κάνει τη... ζημιά.
Όπως γράφαμε σε χθεσινό άρθρο, τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν μπορούν να... χωνέψουν τις τεράστιες επιτυχίες της οικονομικής πολιτικής των τελευταίων 68 μηνών. Δεν μπορούν να διανοηθούν ότι ο Μητσοτάκης διαφημίζεται σε ολόκληρο τον κόσμο ως ο... ενορχηστρωτής του ελληνικού success story! Δεν μπορούν να αποδεχθούν ότι έχουν τη... ρετσινιά των ανεπαρκών και των άχρηστων. Γιατί όποιος πιστεύει ότι μια συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών προθύμων θα απογείωνε τις τιμές των ομολόγων και θα οδηγούσε σε συνεχείς αναβαθμίσεις, μάλλον ζει σε άλλον πλανήτη.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν επιλέξει συνειδητά να υπονομεύσουν τις επιτυχίες των τελευταίων ετών και να αβαντάρουν τις επιδιώξεις του εχθρού της Ευρώπης, Βλαντιμίρ Πούτιν. Δεν σκέφτονται ούτε τις συνέπειες που θα έχουν για τη χώρα και το λαό οι ανόητες κινήσεις υπονόμευσης των κεκτημένων της τελευταίας πενταετίας. Θεωρούν τη διατάραξη της κανονικότητας μέσω... Τεμπών, ως μοναδική ευκαιρία για να σωθούν από περαιτέρω διασπάσεις και θέλουν να ικανοποιήσουν τα πιο βαθιά ένστικτα αυτοσυντήρησης παίζοντας με την πολιτική σταθερότητα στη χώρα.
Από την άλλη, τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έχουν διαβάσει καθόλου τι συμβαίνει στη Γαλλία, όπου η πολιτική αστάθεια ήδη έχει προκαλέσει σημαντικό κόστος. Τα γαλλικά δεκαετή ομόλογα είχαν φτάσει να έχουν υψηλότερο επιτόκιο από τα ελληνικά, λόγω της πολιτικής αστάθειας. Μιλάμε για ολόκληρη Γαλλία, που αποτελεί μία από τις παγκόσμιες οικονομικές και στρατιωτικές δυνάμεις. Δεν μπορούν να διανοηθούν οι Ανδρουλάκηδες, οι Φάμελλοι, οι Χαρίτσηδες και οι υπόλοιποι, ότι η αξιοπιστία της χώρας κατά τους τελευταίους 68 μήνες "χτίστηκε" με πολύ κόπο, μεθοδικότητα και απτά αποτελέσματα, αλλά μπορεί να γκρεμιστεί μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Σαν να πέφτει πύραυλος σε γειτονιά στη Λωρίδα της Γάζας, ένα πράμα...!
Το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά θέλουν να εμφανιστούν ως... εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας, αλλά το έκαναν με λάθος τρόπο. Λειτούργησαν ως αρρωστημένοι τζογαδόροι στην υπόθεση των Τεμπών και οι δημοσκοπήσεις τους στέλνουν στον... κουβά! Όταν οι 8 στους 10 πολίτες πιστεύουν ότι γίνεται άγρια πολιτική εκμετάλλευση της τραγωδίας από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τότε, ουσιαστικά λένε ότι δεν υπάρχει αυτό που θέλουν ως εναλλακτική πρόταση εξουσίας απέναντι στη Νέα Δημοκρατία και τον Μητσοτάκη.
Αυτή τη στιγμή, ολόκληρη η Ευρώπη προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της για να αντιμετωπίσει τη ρωσική απειλή, αλλά και την αμερικανική... αλλοφροσύνη, όπως αυτή εκφράζεται από τον νέο "σερίφη" του Λευκού Οίκου. Ο Μητσοτάκης αποτελεί μαζί με τον Πολωνό πρωθυπουργό Τουσκ, δύο εκ των βασικότερων συντελεστών των ευρωπαϊκών ζυμώσεων. Επιπλέον, υπάρχει ανοικτή γραμμή με τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν, ενώ η επικείμενη ανάδειξη του Χριστιανοδημοκράτη Μερτς ως Καγκελάριου της Γερμανίας, εκτιμάται ότι θα λειτουργήσει υπέρ της Ελλάδας. Ταυτόχρονα, η ελληνική κυβέρνηση χειρίζεται με εξαιρετικά προσεκτικό και μεθοδικό τρόπο τη νέα σχέση με τις ΗΠΑ του Τραμπ, όπου το πιθανότερο είναι να μην υπάρξουν ουσιαστικές διαφοροποιήσεις.
Χθες στη Σύνοδο Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών τέθηκαν οι βάσεις για την στρατιωτική οργάνωση της Ένωσης απέναντι στον Πούτιν, με τον φίλο του Ούγγρο πρωθυπουργό Όρμπαν, να μένει μόνος του στη... γωνία. Πρόκειται για έναν... πεμπτοφαλαγγίτη, ο οποίος καταστρατηγεί βασικές αξίες της Ένωσης. Οι ηγέτες αποφάσισαν την εξαίρεση των αμυντικών δαπανών από το δημοσιονομικό έλλειμμα, κάτι που πρώτος είχε ζητήσει ο Μητσοτάκης σε ανύποπτο χρόνο. Βλέπετε, η Ελλάδα έχει πληρώσει βαρύ τίμημα από τις αγορές εξοπλισμών λόγω Τουρκίας τα τελευταία 50 και πλέον χρόνια, καθώς αποτέλεσαν μία από τις βασικές αιτίες για την αύξηση των ελλειμμάτων και τον εκτροχιασμό του χρέους, οδηγώντας εν τέλει στον μονόδρομο των μνημονίων.
Η χώρα έχει κυβέρνηση και οποιαδήποτε ανατροπή της σημερινής κατάστασης θα ισοδυναμούσε με... αυτοκτονία. Αν γίνονταν εκλογές, τότε πρώτο κόμμα θα ήταν και πάλι η Νέα Δημοκρατία, αλλά ίσως να μην έφτανε το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ για να συγκροτηθεί μια κυβέρνηση συνασπισμού, η οποία κατά κάποιο τρόπο θα ήταν ευθυγραμμισμένη με τα συμφέροντα της χώρας. Δεν ξέρουμε πού το πάει ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, αλλά, μάλλον πρέπει να προβληματιστεί πολύ για τις χαμηλές πτήσεις τόσο σε επίπεδο πρόθεσης ψήφου, όσο και σε επίπεδο καταλληλότητας για την πρωθυπουργία.
Αν το ΠΑΣΟΚ είχε στις δημοσκοπήσεις 30% και πάνω και ο Ανδρουλάκης εμφανιζόταν ως καταλληλότερος για πρωθυπουργός σε σχέση με τον Μητσοτάκη, τότε δεν θα γινόταν κουβέντα για την εναλλακτική πρόταση εξουσίας και τον... ηγέτη που έρχεται. Μάλιστα, σε ένα τέτοιο σενάριο το ΠΑΣΟΚ θα άρθρωνε σοβαρό πολιτικό λόγο με κοστολογημένες προτάσεις και θα απέφευγε τον λαϊκισμό και τις κινήσεις απελπισίας, στις οποίες επιδίδεται τώρα. Όμως, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, καθώς δεν κάνει... κλικ στην κοινωνία και ο Ανδρουλάκης δεν έχει τα απαραίτητα προσόντα για να σταθεί στην Ευρώπη. Είναι ανεπαρκής και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ενώ το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει στις δημοσκοπήσεις περί το 15%, ο Ανδρουλάκης θεωρείται ως καταλληλότερος για την πρωθυπουργία από το 7%! Δηλαδή, ούτε οι ίδιοι οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ δεν τον θεωρούν κατάλληλο γι αυτήν τη θέση.
Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να φτάσει τη Νέα Δημοκρατία και ο Ανδρουλάκης τον Μητσοτάκη, οπότε γι αυτόν τον λόγο βλέπουμε το... αποτρόπαιο θέαμα της έστω μερικής σύμπλευσης με τους Φάμελλους και τους Χαρίτσηδες! Το μήνυμα που θέλουν να στείλουν όλοι αυτοί περί μιας "προοδευτικής" κυβέρνησης δεν κάνει... κλικ στο εκλογικό σώμα. Άλλωστε η επίκληση του όρου "προοδευτικός" αποτελεί de facto το μεγαλύτερο πολιτικό ανέκδοτο τη σήμερον ημέρα...
Γιατί η σύμπλευση του Ανδρουλάκη με τους Συριζαίους ισοδυναμεί με πολιτική αυτοκτονία!
Ο Ανδρουλάκης πιστεύει ότι με την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης θα καταγραφεί ως εναλλακτική πρόταση εξουσίας, αν και επί της ουσίας βγάζει απωθημένα της οικογένειας του έναντι της οικογένειας Μητσοτάκη.
Η κίνηση του Ανδρουλάκη να... ρίξει την κυβέρνηση φαντάζει πλέον ως πολιτικό ανέκδοτο και για του λόγου το αληθές παραπέμπουμε σε δηλώσεις του γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρη Μπιάγκη, ο οποίος χαρακτήρισε ως "γραφικούς" όσους ζητούν εκλογές! Η σύμπλευση του με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά, με "ατραξιόν" τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, αποτελεί μια πράξη πολιτικής αυτοκτονίας, η οποία τεκμαίρεται με γεγονότα και αποδείξεις. Πριν από μερικούς μήνες, ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ ανανέωσε την εμπιστοσύνη του στον Ανδρουλάκη, ως αναγκαίο... κακό, μπροστά στον κίνδυνο εκλογής του Δούκα, ο οποίος επιδίωκε τη "συριζοποίηση" του κόμματος. Προφανώς, ο Ανδρουλάκης δεν κατάλαβε γιατί έγινε αρχηγός και πολύ περισσότερο δεν έχει καταλάβει πώς έγινε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης από... καραμπόλα, λόγω της νέας διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υποπίπτει σε λάθη στρατηγικής...
Τα "κονέ" με τον Φάμελλο, τον Χαρίτση και την Κωνσταντοπούλου αποτελούν "μαχαιριά στην καρδιά" του μέσου ψηφοφόρου του ΠΑΣΟΚ που έχει μυαλό, λογική και ρεαλισμό. Δεν ξεχνά την Κωνσταντοπούλου και τους Τσιπροφάμελλους που... υπόσχονταν κρεμάλες στην Πλατεία Συντάγματος. Δεν ξεχνά τις μολότοφ και τους εμπρηστικούς μηχανισμούς που τοποθετούσαν οι μπαχαλάκηδες σε γραφεία στελεχών του κόμματος, επειδή ψήφισαν το μνημόνιο ως μοναδική επιλογή που είχε τότε η χώρα. Δεν ξεχνά τα γιαούρτια, τις πέτρες, το ξύλο αλλά και τις ματαιώσεις εθνικών εορτών όπως συνέβη στη Θεσσαλονίκη επί του αειμνήστου Προέδρου της Δημοκρατίας Καρόλου Παπούλια. Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ξεχάσει τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα και της πολιτικής αλητείας που τον περιτριγύριζε, στέλνει τα μηνύματα του στις δημοσκοπήσεις.
Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ που έπεσαν σαν "κοράκια" πάνω από τα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών, είναι ίσως μεγαλύτεροι χαμένοι από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Τους πήρε ο κόσμος χαμπάρι και μάλιστα, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της GPO οι 82 στους 100 ερωτηθέντες είναι πεπεισμένοι και μάλλον πεπεισμένοι, ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης θέλουν να εκμεταλλευτούν πολιτικά την τραγωδία των Τεμπών.
Χθες βράδυ στη Βουλή, ο Υπουργός Υγείας και Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνις Γεωργιάδης, ταρακούνησε για τα καλά το ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι θέλει να ρίξει τον Μητσοτάκη σε συνεργασία με τα αποκόμματα της Αριστεράς, ξεχνώντας όσα πέρασε από τον Τσίπρα και την παρέα του κατά την περίοδο 2010-2014. Τσίπρας, Φάμελλος, Βαρουφάκης, Χαρίτσης, Κωνσταντοπούλου και λοιπά... παρτάλια, χαρακτήριζαν τις εκδηλώσεις μίσους από κατευθυνόμενα "σκουπίδια" ως πράξεις "πολιτικού ακτιβισμού" από "οργισμένους και αγανακτισμένους πολίτες".
Το ΠΑΣΟΚ έφτασε στο σημείο να συνεννοείται με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία, ως Πρόεδρος της Βουλής ακολουθούσε παρελκυστική πολιτική παραμονές του Δεκαπενταύγουστου του 2015, ώστε να μην ψηφιστεί το τρίτο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ και να βρεθεί η χώρα στη δραχμή! Όλα τα παραπάνω, μάλλον δεν θα αφήσουν... αδιάφορους τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους του Ανδρουλάκη, αλλά πολύ περισσότερο αυτούς που στήριξαν τον Παύλο Γερουλάνο και την Άννα Διαμαντοπούλου. Όσο για τους "Δουκίστας", αυτοί προφανώς επιθυμούν τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να έχουν δει τη... φάκα!
Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει πέσει σε μια παγίδα που ισοδυναμεί με πολιτική αυτοκτονία. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να χτυπήσει τη Νέα Δημοκρατία αυτόνομα και πιστεύει ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ του Φάμελλου και το... απόκομμα του Χαρίτση (αν είναι στην επόμενη Βουλή), θα κάνει τη διαφορά για τη συγκρότηση "προοδευτικού" κυβερνητικού πόλου. Ο απλουστευμένος τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ προϊδεάζει για νέα δεινά. Καλό είναι ο Ανδρουλάκης να ακούσει την ομιλία του Γεωργιάδη, γιατί όσοι σύντροφοι του βρίσκονταν εκείνη την ώρα μέσα στο κοινοβούλιο, δεν είχαν τη δύναμη να αρθρώσουν έστω μια λέξη! Παρακολουθούσαν αποσβολωμένοι έως και... ντροπιασμένοι!
Η προσπάθεια σύγκλισης του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Όσο το ΠΑΣΟΚ θα πηγαίνει πιο αριστερά, τόσο θα χάνει κόσμο προς τα δεξιά! Φαίνεται ότι στη Χαριλάου Τρικούπη βρίσκονται σε κατάσταση αφασίας και δεν διαβάζουν σωστά τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων. Είχαμε γράψει προ καιρού ότι με μεταγραφές τύπου Παππά και Θρασκιά, οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θα φέρνουν στη μνήμη τους, τα γεγονότα του παρελθόντος και τις πιο χυδαίες συμπεριφορές της συριζαίικης αλητείας. Άλλο να προσελκύεις προσωπικότητες και άλλο να παρακαλείς να σου έρθουν... ρετάλια, στο πλαίσιο της διεύρυνσης.
Με βάση τα προαναφερόμενα, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ζητεί από την κυβέρνηση, υπό τις σημερινές συνθήκες υψηλού κινδύνου στο διεθνές περιβάλλον, να προκηρύξει εκλογές! Θυμίζει το αρνί που βιάζεται να έρθει το Πάσχα! Ακόμη και εκλογές να γίνουν δεν θα φτάνουν τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, της Νέας Αριστεράς (φαίνεται... χλωμό να είναι στην επόμενη Βουλή) και της Κωνσταντοπούλου για τη συγκρότηση κυβέρνησης. Αυτό σημαίνει ότι την επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ θα γίνει μύλος, καθώς θεωρείται σχεδόν αδύνατο να είναι πρώτο κόμμα.
Από την άλλη πλευρά, αν γίνουν εκλογές και ο Ανδρουλάκης θέλει να είναι αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, υπάρχει μόνο ο δρόμος της συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία! Στην πρώτη περίπτωση με ΣΥΡΙΖΑ "αυτοκτονεί", ενώ στη δεύτερη περίπτωση κερδίζει το στοίχημα της επιβίωσης, καθώς θα φέρει τον... λαό στην εξουσία έστω και δια της... πλαγίας! Οι ψηφοφόροι στέλνουν το μήνυμα και αυτός αποφασίζει με ποιον τρόπο θα παραμείνει πολιτικά "ζωντανός" ή θα μπει στο περιθώριο...