Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, παρά τους 45.000 νεκρούς και το 1.5 εκατομμύριο αστέγους από τον ισχυρό σεισμό του περασμένου μήνα, επέμεινε πολύ για να γίνουν οι εκλογές στις 14 Μαΐου.
Ήταν η ημερομηνία που ο ίδιος είχε επιλέξει πριν το ξέσπασμα της τραγωδίας.
Και το γεγονός ότι δεν αλλάζει ρότα δείχνει ότι έχει τους λόγους του. Και μάλλον είναι καλοί.
Οι δημοσκοπήσεις
Η πρώτη δημοσκόπηση, μετά την ανακοίνωση ότι αντίπαλος του από την αντιπολίτευση των 6 κομμάτων θα είναι ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, μπορεί να φέρνει πρώτον τον αρχηγό του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού κόμματος (CHP) στην πρόθεση ψήφου με ποσοστά 56.8% έναντι 43.2% του Τούρκου προέδρου, ωστόσο μια δεύτερη ανάγνωση ανατρέπει αυτήν την πρώτη εικόνα.
Κι αυτό γιατί όσες δημοσκοπήσεις έχουν γίνει από τις αρχές Φεβρουαρίου, οπότε χτύπησε ο Εγκέλαδος τη γειτονική χώρα με 7.8 Ρίχτερ, μέχρι σήμερα, δείχνουν ότι ο Ερντογάν δεν έχει χάσει την εκλογική του βάση.
Ίσως σε αυτό να φταίει και το γεγονός ότι η νότια Τουρκία, που σωριάστηκε κατάχαμα είναι η υποβαθμισμένη περιοχή των ξένων, δηλαδή των Αρμενίων, των Αλαουιτών, των Αράβων και των Χριστιανών, και όχι των Τούρκων που ψηφίζουν δύο δεκαετίες τώρα το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ).
Επιπλέον, όπως γράφει η ιστοσελίδα worldpoliticsreview, οι πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις από τη γειτονική χώρα δείχνουν ότι ο κόσμος κατηγορεί για το κακό που τους βρήκε περισσότερο τους κατασκευαστές, που πήραν τα λεφτά αλλά γερά κτίρια δεν φιλοτιμήθηκαν να φτιάξουν, παρά την κυβέρνηση, που και «φίλοι» της υπήρξαν και η ίδια τους επέλεξε με στημένους διαγωνισμούς για να αναλάβουν τα σχετικά έργα.
«Είναι η οικονομία, ηλίθιε»
Και το ερώτημα είναι, μπορεί μια χώρα που κατέρρευσε να ψηφίσει ξανά, αυτόν που την έφερε σε αυτό το σημείο;
Το ίδιο κείμενο της προαναφερθείσας ιστοσελίδας, που φέρει τίτλο «Μην ξεγράφετε ακόμα τον Ερντογάν», πιστεύει πως ναι, και στρέφει την προσοχή όλων μακριά από το συναίσθημα στα ψυχρά νούμερα των αριθμών, υπενθυμίζοντας την περιβόητη φράση του Κλίντον… «είναι η οικονομία, ηλίθιε».
Για την ακρίβεια, η οικονομική ανάπτυξη που πέτυχε ο Ερντογάν τα πρώτα του χρόνια στην εξουσία έχασε τον ρυθμό της τα τελευταία τέσσερα έτη, αφού και ο δείκτης της φτώχειας ανέβηκε, ο πληθωρισμός αυξήθηκε και η λίρα πήρε την κατιούσα.
Αν σε αυτά προστεθεί και η ζημία από τους σεισμούς, που σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα θα φτάσει τα 32.4δισ. δολάρια, απορίας άξιο είναι που ο Τούρκος πρόεδρος θα φτάσει στην κάλπη για να ψηφίσει τον εαυτό του χωρίς να λιντσαριστεί, όχι να εκλεγεί και πάλι ηγέτης της χώρας.
Δεύτερη ανάγνωση
Κι όμως, κοιτώντας πιο προσεχτικά, η οικονομία της Τουρκίας αναπτύχθηκε κατά 5.6% μέσα στο 2022, ενώ ο χρηματοπιστωτικός και ασφαλιστικός τομέας είχαν άνοδο της τάξεως του 21.8%.
Οι εξαγωγές επίσης ανέβηκαν κατά 9.1% και οι εισαγωγές κατά 7.9%, γεγονός που θέτει στο λαό το εξής ερώτημα: είναι καλύτερο να εμπιστευτεί κάποιον με αποδεδειγμένες οικονομικές επιτυχίες ή έναν πολιτικό, τον Τούρκο Γκάντι, όπως τον λένε, που η σχέση του με τα οικονομικά νούμερα δεν εμπνέει και καμιά ιδιαίτερη αισιοδοξία;
Τα 5δισ. δολάρια που πιστώθηκαν αυτή την εβδομάδα από τη Σαουδική Αραβία στην τουρκική κεντρική τράπεζα, θύμισαν σε όλους ποιος κρατάει το καρπούζι και το μαχαίρι στη γειτονική χώρα, ενώ το επενδυτικό κεφάλαιο των 10δισ. δολαρίων από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ξεκαθάρισε ποιος είναι αυτός που μπορεί να βγάλει… λαγό από το καπέλο του, ακόμη κι όταν οι υπόλοιποι έχουν μάθει καλά και τις καλύτερες κινήσεις του.
Ο… άνευρος Κιλιτσντάρογλου
Φυσικά, σε όλα αυτά σημαντικό ρόλο παίζει η απουσία χαρίσματος από πλευράς Κιλιτσντάρογλου, για τον οποίο μόλις το 40% της κοινής γνώμης δηλώνει ευχαριστημένο από τη δράση του ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Υπάρχει περίπτωση το ποσοστό αυτό να αυξηθεί όσον αφορά τις προσδοκίες του τουρκικού λαού από τον επόμενο πρόεδρο του; Μάλλον όχι.
Game, set and match και πάλι στον Ερντογάν…