Μετά την εκλογή Τράμπ στις ΗΠΑ και την σθεναρή του στάση απέναντι στις υπερβολές των κινδυνολόγων του κλίματος είχαν κάπως κοπάσει οι σχετικές υστερικές κραυγές.
Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Η τωρινή μελέτη αναθεωρεί παλαιότερες εκτιμήσεις που περίμεναν απώλειες του 11% των διεθνών οικονομικών μεγεθών. Η τελευταία μελέτη βασίζεται σε εκτιμήσεις οικονομολόγων, και όχι φυσικών επιστημόνων, και αναθεωρεί τα προηγούμενα στοιχεία με βάση την αλληλεπίδραση των διεθνών διατροφικών, κυρίως, αλλά και άλλων εμπορικών αλυσίδων σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Και τις συνακόλουθες βέβαια οικονομικές τους επιπτώσεις από την μια οικονομία στην άλλη.
Μου είναι σχεδόν αδύνατο να το αντιληφθώ. Εξ' ίσου δύσκολο μου είναι να καταλάβω το ύψος των επερχόμενων κινδύνων για την διεθνή οικονομία όταν δεν γίνεται η παραμικρή σχετική εκτίμηση των απωλειών της από τα μέτρα συμμόρφωσης για περιορισμό του διοξειδίου του άνθρακα και την λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη. Έχουν υπολογισθεί λχ οι απώλειες της ελληνικής οικονομίας από την εγκατάλειψη του λιγνίτη και τις αλματώδεις αυξήσεις στην τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας που αυτό προκάλεσε με τις εισαγωγές φυσικού αερίου και την αγορά ρεύματος από τις ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας);
Ποιό είναι το συνολικό μέγεθος των σχετικών οικονομικών απωλειών και οι επιπτώσεις από την ακρίβεια στα πτωχότερα - και όχι μόνο - στρώματα της κοινωνίας; Ένα αίτιο μάλιστα αυτό για την αδυσώπητη ακρίβεια που μαστίζει την ελληνική κοινωνία και που σχεδόν κανείς δεν φροντίζει να αναγνωρίσει. Χαρακτηριστική μάλιστα είναι πρόσφατη αντίδραση Ελλήνων και άλλων εφοπλιστών, με επικεφαλής την Άννα Αγγελικούση, κατά των προθέσεων του ΙΜΟ να επιβάλει την χρήση νέων καυσίμων για τα πλοία, επιβαρύνοντας το σχετικό τους κόστος με πάνω από 100 δις ευρώ. Που θα τα πληρώσουν τελικά, βέβαια, οι απλοί καταναλωτές !
Σε μιά πρόσφατη εξαίρετη μελέτη του, ο πρ. Υφυπουργός Ενέργειας (αρμόδιος για τις Επιστήμες και το Κλίμα) στην κυβέρνηση Ομπάμα και καθηγητής φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Steven Koonin ("Unsettled: What Science Tells Us, What It Doesn't, and Why It Matters". 2024) επισημαίνει πως τα ζητήματα της κλιματικής αλλαγής εμπεριέχουν από μόνα τους αβεβαιότητες και πως τα σχετικά επιστημονικά μοντέλα δεν στηρίζονται σε απόλυτα σίγουρες εκτιμήσεις.
Όλα λοιπόν είναι αμφισβητήσιμα. Η ουσία είναι, καταλήγει, πως το κλίμα αλλάζει, αλλά το γιατί και το πως δεν είναι καθόλου σίγουρο. Παρά τις αυξημένες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου λχ οι παγκόσμιες θερμοκρασίες μειώθηκαν μεταξύ 1940 και 1970!
Επίσης αποδείχθηκε πρόσφατα (Guardian, 17 Απριλίου 2025) πως οι περίφημη εξέγερση των βαρβαρικών φυλών εναντίον των Ρωμαίων στη Βρετανία το 367 μΧ, προκλήθηκε από τις πρωτοδείς περιόδους ξηρασίας που είχαν κυριαρχήσει στη χώρα τότε. Τι τις προκάλεσε την περίοδο εκείνη; Μήπως οι εκπομπές δήθεν co2, από τις ανύπαρκτες τότε βιομηχανικές μονάδες;
Οι κινδυνολογίες λοιπόν σήμερα είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου...