Η Ελλάδα, τα είκοσι τελευταία χρόνια, είναι παραδομένη στις ορέξεις αδίστακτων καιροσκόπων λαϊκιστών, εκβιαστών, πρακτόρων αυταρχικών καθεστώτων και ειδικών της παραπληροφόρησης. Οι δυνάμεις αυτές «έπιασαν δουλειά» μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, χρονιά υψηλού κύρους για τη χώρα αλλά και ευρύτερων αλλαγών σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Την ίδια χρονιά, αρχίζει να ενισχύεται και η άνοδος του ισλαμισμού στην Τουρκία, με τη γειτονική μας χώρα να έχει ως βασικό μέλημά της την ηθική και ψυχολογική αποσταθεροποίηση της δικής μας. Και αυτό δεν το λέμε εμείς, το έχει υπαινιχθεί εμμέσως πλην σαφώς ο Αχμέτ Νταβούτογλου, κορυφαία πολιτική προσωπικότητα της γείτονος.
Του Αθανασίου Χ. Παπανδρόπουλου
Στη σημερινή διεθνή πραγματικότητα, οι εχθροί ή ανταγωνιστές του δυτικού κόσμου διαθέτουν απέναντί του ένα ισχυρό όπλο. Την παραπληροφόρηση και την ηθικο-ψυχολογική υπονόμευση.
Η δε στρατηγική τους λειτουργεί σε δύο επίπεδα. Πρώτον, σε αυτό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπου η παραπληροφόρηση και η διάχυση μηδενισμού θριαμβεύουν και ακολουθεί η εμπορία, και διάδοση των ναρκωτικών και παραισθησιογόνων ουσιών. Αν προσθέσουμε και την αυξανόμενη επιρροή του ισλάμ σε χώρες με αρκετό μουσουλμανικό πληθυσμό, τότε το τοπίο αποκτά συγκεκριμένα πολιτικο-κοινωνικά χαρακτηριστικά.
Επίσης στο τοπίο αυτό θα πρέπει να προστεθεί η λυσσώδης μάχη των ολοκληρωτικών αριστερών και δεξιών άκρων κατά εννοιών όπως η αυτονομία, η προσωπική ελευθερία, η ατομική ευθύνη, η ανάληψη κινδύνων και η δημιουργική περιέργεια, τότε η εικόνα γίνεται ακόμα πιο πλήρης, αλλά και ζοφερή
Οι διεθνείς δυνάμεις του αυταρχισμού, δεν θα μπορέσουν να παραμένουν στην εξουσία, αν η οικονομική ανάπτυξη των χωρών τους συνεχιστεί υπό τις σημερινές συνθήκες. Κατά συνέπεια έχουν κάθε λόγο να υπονομεύουν τη Δύση εκ των ένδον, παράλληλα δε να προκαλούν και συγκρούσεις δι’ αντιπροσώπων.
Όπως αναφέρει ο Γ. Καραμπελιάς στο εξαιρετικό βιβλίο του «Woke» (Εναλλακτικές Εκδόσεις) «το κίνημα των αφυπνισμένων εκφράζει έναν μεσσιανισμό και μια φανατική προσήλωση στην ορθοπολιτική ορθοδοξία που παραπέμπει στις πιο σκοτεινές στιγμές ολοκληρωτικών καθεστώτων, χωρίς καμία διάκριση μεταξύ των θετικών και των αρνητικών στοιχείων του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Αποσιωπά το γεγονός ότι, παράλληλα με την αποικιοκρατία ή τον ρατσισμό, το ευρωπαϊκό πνεύμα επέτρεψε ταυτόχρονα και την αντιαποικιακή σκέψη, την κοινωνική, τη φεμινιστική ή την οικολογική κριτική,· σε αντίθεση με το ισλάμ, την Ινδία ή την Κίνα, όπου η οποιαδήποτε αμφισβήτηση της παράδοσης καταγγέλλεται ως αποστασία - ας θυμη¬θούμε την περίπτωση του Σαλμάν Ρουσντί…
Μέσα στον παροξυσμό του, το woke κίνημα ερμηνεύει τα πάντα υπό το πρίσμα της σύγκρου¬σης μεταξύ Λευκών και μη-Λευκών, μεταξύ ανδρών και γυναικών, μεταξύ ετεροφυλόφιλων και ομοφυλόφιλων, μεταξύ παραδοσιακής κουλτούρας και απόρριψής της. Ακόμα και η κοινωνική δικαιοσύνη δεν ερμηνεύεται πλέον σε συνάρτηση με την ταξική πραγματικότητα των ατόμων, αλλά σε σχέση με το χρώμα του δέρματος τους, ή τη σεξουαλική τους επιλογή. Έτσι, οι λευκοί εργάτες κατατάσσονται στο στρατόπεδο της αντίδρασης και εκχωρούνται στον Τραμπ ή τη Μαρίν Λεπέν. Σε τελική ανάλυση, πρόκειται για ένα ενιαίο κίνημα καταστροφής τόσο των δυτικών λαών, όσο και της ίδιας της ανθρώπινης ταυτότητας και υποκειμενικότητας.
Το εγκατεστημένο στην Ευρώπη ισλάμ και οι αυταρχικοί ηγέτες ανταγωνιστές της, καλύτερο δώρο δεν θα μπορούσαν να περιμένουν.
«Το woke κίνημα, στη Δύση, στοχεύει στη μειονοτικοποίηση των ευρωπαϊκής καταγωγής πληθυσμών και ταυτόχρονα στην «εξαφάνιση» των φύλων μέσα από την άρνηση μιας βιολογικής σεξουαλικής ταυτότητας - ανοίγοντας ουσιαστικά τον δρόμο προς τον μετάνθρωπο. Στην Ελλάδα, ήδη, σε ορισμένους κύκλους, η αναφορά σε φοιτητές και φοιτήτριες έχει αντικατασταθεί από τον ουδέτερο όρο «τα φοιτητά», γράφει ο Γιώργος .Καραμπελιάς.
Επισημαίνει δε, πολύ σωστά, ότι βασικό τέχνασμα, μέσω του οποίου επιχειρείται η φίμωση κάθε διαφορετικής φωνής, είναι η «ακροδεξιοποίηση» της πολιτικής διαφωνίας: Όποιος αμφισβητεί την πολιτική ορθότητα «νομιμοποιεί τον ακροδεξιό λόγο» και καταδικάζεται σε εξοστρακισμό.
Άλλωστε στην πρωτοπορία του κινήματος woke, παγκοσμίως, βρίσκονται οι «αντίφα», που έγιναν ευρέως γνωστοί στην Αμερική στη διάρκεια των διαδηλώσεων για τον Τζωρτζ Φλόυντ, το καλοκαίρι του 2020, ενώ, στην Ελλάδα, έχουν καταστεί διάσημοι με το σύνθημά τους «Να πεθάνει η Ελλάδα, να ζήσουμε εμείς».
Και εις ανώτερα…