Για την πιθανότητα εκδήλωσης ενός μέγα-τσουνάμι κάνουν λόγο ερευνητές από το Τμήμα Γεωεπιστημών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, σε έκθεσή τους που δημοσιεύθηκε στο PNAS.
Σύμφωνα με τα υπολογιστικά μοντέλα των επιστημόνων, δεν αποκλείεται μέχρι το 2100 να σημειωθεί ισχυρή σεισμική δόνηση μεγέθους 8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ κατά μήκος της ζώνης υποβύθισης της Cascadia (από την Ουάσιγκτον έως τη βόρεια Καλιφόρνια), προκαλώντας βύθιση των παράκτιων περιοχών από 0,5 έως 2 μέτρα, άνοδο της στάθμης των υδάτων και τσουνάμι 30 μέτρων.
Αναλυτικότερα, εκτιμούν ότι τα επόμενα 50 χρόνια υπάρχει 15% πιθανότητα να χτυπήσει την περιοχή ο ισχυρός σεισμός, ο οποίος θα οδηγήσει σε μέγα-τσουνάμι απειλώντας μεγάλες εκτάσεις των ΗΠΑ και δη της Βόρειας Καλιφόρνια, του βόρειου Όρεγκον και της νότιας Ουάσιγκτον, ενώ θα μπορούσαν να κινδυνεύσουν η Αλάσκα και η Χαβάη.
Αν γίνει πραγματικότητα αυτό το σενάριο, τότε η ακτή υπολογίζεται μέσα σε λίγα λεπτά να μειωθεί κατά περίπου δύο μέτρα επιδρώντας αρνητικά τις τοπικές κοινότητες, βυθίζοντας κτίρια και απειλώντας τη ζωή των κατοίκων.
Σύμφωνα, δε, με τα υπολογιστικά μοντέλα τους αν ένα τέτοιο φαινόμενο συνέβαινε σήμερα, τότε θα επηρέαζε 14.350 κατοίκους, 22.500 κτίρια και πάνω από 1.200 χλμ. του οδικού δικτύου. Επιπλέον, εξαιτίας των πλημμυρών εκτιμάται ότι θα επηρεαστούν ηλεκτρικοί υποσταθμοί, εγκαταστάσεις αποβλήτων, μονάδες εκτροφής ζώων προκαλώντας ρύπανση.
«Η μοντελοποίηση του σεισμού και η γεωχωρική ανάλυση δείχνουν ότι η καθίζηση από έναν μεγάλο σεισμό στην Cascadia σήμερα θα μπορούσε να διπλασιάσει την έκθεση των κατοίκων, των κατασκευών και των δρόμων στις πλημμύρες. Μέχρι το 2100, η καθίζηση από το σεισμό που ενισχύεται από την προβλεπόμενη άνοδο της στάθμης της θάλασσας εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, θα μπορούσε να υπερτριπλασιάσει την έκθεση των κατοίκων, των κατασκευών και των δρόμων στις πλημμύρες. Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη να ληφθούν υπόψη οι επιπτώσεις από σεισμούς και κλίμα στον σχεδιασμό της ανθεκτικότητας των παράκτιων περιοχών στη ζώνη υποβύθισης της Cascadia και παγκοσμίως», αναφέρει η έκθεση.
Όπως εξηγούν οι ειδικοί, η ζώνη υποβύθισης της Cascadia είναι ένα γεωλογικό ρήγμα που εκτείνεται από τη βόρεια Καλιφόρνια, μέσω του Όρεγκον και της Ουάσιγκτον, μέχρι τη νότια Βρετανική Κολομβία, όπου παρατηρείται κίνηση τεκτονικών πλακών. Η περιοχή μπορεί να δώσει σεισμούς 9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ ή ακόμα μεγαλύτερους, επισημαίνουν οι επιστήμονες.
Εάν ο σεισμός σημειωνόταν το 2100, τότε η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να είναι αυξημένη κατά ένα μέτρο, εξαιτίας της προβλεπόμενης παγκόσμιας ανόδου που προκαλείται από την κλιματική αλλαγή, με αποτέλεσμα να εντείνεται ακόμα περισσότερο η έκθεση σε πλημμύρες.
Προσθέτει, μάλιστα, ότι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις θα μπορούσαν να καταστήσουν πολλές παράκτιες κοινότητες ακατοίκητες.
Την ίδια στιγμή, είναι πιθανό να επηρεαστεί η υγεία των εδαφών, τα οποία δε θα μπορούν να αξιοποιηθούν για τη βόσκηση ζώων, ενώ το οικοσύστημα των ακτών που λειτουργούν προστατευτικά, θα διαβρωθεί σημαντικά και ενδέχεται να μην ανακάμψει.