Είναι γνωστό ότι η παγκόσμια θερμοκρασία αυξάνεται με σοβαρές επιπτώσεις για το περιβάλλον και τον άνθρωπο. Τώρα, νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Αϊντάχο και το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, αποκαλύπτει ότι η Γη θα διψάει ακόμα περισσότερο όσο το θερμόμετρο θα ανεβαίνει.
Αναλυτικότερα, η υπερθέρμανση του πλανήτη οδηγεί σε συχνότερες θερμές, ξηρές περιόδους που προκαλούν τα εδάφη να χάνουν μεγάλους όγκους νερού αφού αυτό εξατμίζεται.
Οι επιστήμονες Μίτπαλ Κουκάλ και Μάικ Χόμπινς επινόησαν έναν νέο όρο για να περιγράψουν το φαινόμενο, κάνοντας λόγο για «κύματα δίψας» που αναμένεται να απειλήσουν πρώτους από όλους τους γεωργούς, καθώς βασίζονται στο νερό για τις καλλιέργειές τους.
Πιο συγκεκριμένα τα «κύματα δίψας» αναφέρονται σε έναν συνδυασμό παραγόντων που αυξάνουν τη ζήτηση εξάτμισης, συμπεριλαμβανομένης της θερμοκρασίας, της ταχύτητας του ανέμου και της ηλιοφάνειας. Η ζήτηση εξάτμισης αναφέρεται στο πόσο «διψασμένη» είναι η ατμόσφαιρα της Γης ή πόσο εύκολα απορροφά την υγρασία από τα φυτά, το έδαφος και τα υδάτινα σώματα.
Για τη νέα μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα τεσσάρων δεκαετιών όπου το φαινόμενο παρατηρήθηκε στις ΗΠΑ. Διαπίστωσαν ότι, από το 1980, τα «κύματα δίψας» είχαν γίνει κατά 7% πιο παρατεταμένα, κατά 17% πιο έντονα και κατά 23% πιο συχνά. Επιπλέον, εντοπίστηκαν πιο συχνά κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου.
Η ανάλυση των ερευνητών έδειξε ότι το φαινόμενο καταγράφηκε κατά μέσο όρο 2,9 φορές κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο και είχε μέση διάρκεια 4 ημέρες. Η μεγαλύτερη διάρκεια ήταν 17 ημέρες και η μεγαλύτερη συχνότητα ήταν 20 φορές ανά εποχή.
Παράλληλα, μειώνεται η πιθανότητα μία περιοχή να μη βιώσει καθόλου «κύμα δίψας» κατά τη διάρκεια του έτους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, περισσότερα «κύματα δίψας» σημαίνει ότι οι καλλιέργειες θα χρειαστούν περισσότερο νερό και το τρέχον σύστημα άρδευσης ενδέχεται να μην είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις ανάγκες.
Επομένως, κρίνεται ζωτικής σημασίας να συνεχιστεί η παρατήρηση των συνθηκών που επικρατούν, για τη διαχείριση των καλλιεργειών και των υδάτων τα επόμενα χρόνια, ιδίως καθώς το κλίμα συνεχίζει να θερμαίνεται.