Βέβαιο θεωρείται το ναυάγιο στις διερευνητικές επαφές της 25ης Ιανουαρίου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στην Κωνσταντινούπολη, με πολιτικούς αναλυτές να μιλούν για συζητήσεις χωρίς κανένα αντίκρισμα στην παρούσα φάση.
Η διάσταση απόψεων μεταξύ των δύο πλευρών τόσο για το περιεχόμενο της ατζέντας, όσο και για μείζονα θέματα που απασχολούν χρόνια και προκαλούν εντάσεις δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας ότι μπορεί να βγει λευκός καπνός από την πρώτη αυτή απόπειρα διαλόγου μετά από χρόνια.
Στη διπλωματική σκακιέρα καταγράφεται ένα σύνθετο παιχνίδι παρασκηνίου στο οποίο οι δύο πλευρές επιχειρούν να ενισχύσουν τα ερείσματα τους αφενός, αφετέρου να κυριαρχήσουν στο λεγόμενο blame game για την ένταση που υπάρχει στο Αιγαίο, την οποία η τουρκική πλευρά φροντίζει με κάθε μέσο σκοπίμως να διατηρεί.
Αθήνα και Άγκυρα αποφάσισαν να συμμετάσχουν στη συζήτηση, η κάθε πλευρά για τους δικούς της λόγους.
Ο πονηρός κ. Ερντογάν επιχειρεί να εμφανίσει τον εαυτό του ως τον υπέρμαχο της δίκαιης λύσης, θέλοντας παράλληλα να διαπραγματευτεί σκληρά το θέμα του μεταναστευτικού που «καίει» τις Βρυξέλλες, αλλά και να διευρύνει την ατζέντα των διμερών θεμάτων.
Από την άλλη πλευρά, η στάση της Αθήνας στέλνει ένα σαφές μήνυμα σε όλες τις κατευθύνσεις ότι η Ελλάδα είναι ανοιχτή στο διάλογο, ωστόσο τα θέματα τα οποία συζητά είναι συγκεκριμένα και δεν αλλάζουν, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επανειλημμένα ξεκάθαρα δηλώσει την πάγια ελληνική θέση έναντι της Τουρκίας και δεν είναι διατεθειμένος να παίξει το παιχνίδι του κ. Ερντογάν.
Γίνεται μ’ αυτό τον τρόπο κατανοητό, ότι μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο δεν υπάρχουν περιθώρια για θεαματικές μεταβολές και αποτελέσματα στη συζήτηση μεταξύ δύο πλευρών που ουσιαστικά τους χωρίζει η άβυσσος.
