Βροχή πέφτουν τα πρόστιμα πλέον στις επιχειρήσεις εστίασης άλλα και σε άλλες εμπορικές επιχειρήσεις για την μη τήρηση των μέτρων προστασίας από τον covid 19, μέτρα που θεσπίστηκαν με υπουργικές αποφάσεις σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Γράφει η Δικηγόρος Αθηνών Αναστασία Χρ. Μήλιου*
Μέτρα που είναι εξοντωτικά οικονομικά για τις επιχειρήσεις που προσπαθούν κυριολεκτικά να επιβιώσουν υπό τις παρούσες συνθήκες.
Η επιβολή του προστίμου δίνει στον ιδιοκτήτη της κάθε επιχείρησης το δικαίωμα να το προσβάλλει με την διαδικασία της υποβολής αντιρρήσεων εντός πέντε ημέρων από την επιβολή του προστίμου.
Όπως είναι φυσικό, ο Δικαστής πάντα εξετάζει και θεωρεί αληθές το περιεχόμενο του Δελτίου Ελέγχου που συντάσσεται από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα.
Επομένως ό,τι γραφτεί ή δεν γραφτεί εκεί είναι σημαντικό για την τύχη και την θετική ή όχι έκβαση των υποβαλλόμενων αντιρρήσεων.
Σε σχετικές με πρόστιμα αποφάσεις οι δικαστές φαίνεται να αιτιολογούν την απόρριψη των αντιρρήσεων, με το επιχείρημα ότι κατά τον έλεγχο, δεν εκφράστηκαν αυτές οι διαφωνίες.
Μάλιστα σε μία περίπτωση που ο αντιλέγων έχει κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος (καφέ-μπαρ) στο οποίο πραγματοποιήθηκε έλεγχος από όργανα της Μονάδας Επιθεωρήσεων και Ελέγχων της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, σε συνεργασία με όργανα της Ελληνικής Αστυνομίας, και διαπιστώθηκε, όπως προκύπτει από το σώμα της προσβαλλόμενης πράξης, ότι δεν τηρούνταν η αναλογία ατόμων ανά τ.μ. ωφέλιμης επιφάνειας, καθόσον, αν και βάσει της σχετικής Σύμβασης Παραχώρησης Δικαιώματος Απλής Χρήσης Αιγιαλού και Κοινόχρηστης Παραλίας η αδειοδοτημένη επιφάνεια του καταστήματος είναι 56,91 τ.μ., καταμετρήθηκαν στον χώρο αυτό 65 άτομα-πελάτες, παρουσία του ιδιοκτήτη - αντιλέγοντος.
Κατόπιν τούτου, με απόφαση της Ε.Α.Δ., την οποία παρέλαβε ανεπιφύλακτα ο αντιλέγων, επιβλήθηκε σε βάρος του πρόστιμο ύψους 3.000 ευρώ και αναστολή λειτουργίας της επιχείρησης του για χρονικό διάστημα 15 εργάσιμων ημερών, λόγω παράβασης των σχετικών διατάξεων.
Ο αντιλέγων πρόβαλε στις έγγραφες αντιρρήσεις του ότι κατά τη στιγμή του ελέγχου στο κατάστημα του, που λειτουργεί σε υπαίθριο χώρο μπροστά στη θάλασσα επί πεζοδρόμου στην παραλία, βρίσκονταν περίπου 20 καθήμενοι πελάτες, ενώ οι λοιποί που καταμετρήθηκαν ήταν είτε λουόμενοι που είχαν αφήσει τις πετσέτες τους στα καθίσματα της επιχείρησης και βρίσκονταν εντός της θάλασσας, είτε περαστικοί, ενώ και στην προσβαλλόμενη πράξη δεν αναφέρονται οι καταμετρηθέντες ως καθήμενοι.
Όμως, κατά τα αναφερόμενα στο σώμα της πρώτης προσβαλλόμενης πράξης, που αποτελούν πλήρη απόδειξη, καταμετρήθηκαν από τον έλεγχο 65 άτομα ευρισκόμενα στον υπαίθριο χώρο της επιχείρησης, τη στιγμή που, σύμφωνα με την προαναφερόμενη Σύμβαση ο μέγιστος αριθμός αυτών όφειλε να είναι 28.
Τα άτομα αυτά, περαιτέρω, χαρακτηρίσθηκαν από τον έλεγχο ως πελάτες της επιχείρησης, ο δε αντιλέγων, ο οποίος ήταν παρών κατά την καταμέτρηση, παρέλαβε ανεπιφύλακτα την προσβαλλόμενη πράξη και δεν διατύπωσε κατά τον κρίσιμο χρόνο του ελέγχου οποιαδήποτε διαφωνία ως προς το ανωτέρω συμπέρασμα των ελεγκτικών οργάνων, ειδικότερα δε, δεν προέβαλε τα διά του παρόντος λόγου προβαλλόμενα, τα οποία, σε κάθε περίπτωση, δεν αποδεικνύονται.
Με αυτό το σκεπτικό λοιπόν ο Δικαστής δεν έκανε δεκτό το σχετικό επιχείρημα.
Οι αντιρρήσεις του ιδιοκτήτη έγιναν δεκτές μόνο κατά το μέρος της αναστολής λειτουργίας της επιχείρησής του διότι μη νόμιμα επιβλήθηκε αυτή για χρονικό διάστημα 15 εργάσιμων ημερών, καθόσον από τις ισχύουσες διατάξεις, προβλέπεται αναστολή λειτουργίας για χρονικό διάστημα 15 ημερολογιακών ημερών.
